kahraman tazeoglunun bir kitabı vardı adını bile unuttum. arkadaşim çok övünce ödünç aldım fakat ikinci sayfada okumayı bıraktım. ortaokul ergenleri gibi kitap yazmış adam.
(bkz: anayurt oteli)
roman bile değil kısacık ama sikeyim yazacağın şeyi afedersin. türk aydınının derdini sikesim geliyor böyle saçmasapan buhranlı kitapları okuyunca.
zülfü livaneli- mutluluk. Kardeşimin hikayesi ve serenad'ın güzelliğine aldanıp okumaya başladım ama ülkeyi kötülemekten olaylar bir türlü ilerlemiyor. 2 ay da bitmeyince en iyisi yarım bırakmaktı.
