Bayadır dikkatimi çeken bir mevzu vardı kardeşimle alakalı, kaçmakla olmaz gerçekle yüzleşmek lazım diyerek konuyu irdeledim bugün biraz, işin ciddiyeti acayip keyfimi kaçırdı.
Sabah beridir bok gibi hissediyorum.
Kuvvetle ihtimal işin aslı netlik kazanana kadar da bu durum değişmeyecek.
Sözün özü, kardeşimde gördüğüm ufak bir sıkıntı bile canımı böyle yakıyorsa, benden ana falan olmaz,verem olur giderim iki günde.
Çocuk mocuk yapmam heralde.
3_4 hatta bazen 5 bile olur diyorum cünkü insanin ailesinden baska sırtını yaslayacagi kimsesi yok. dosta arkadasa ihtiyac duydugun zaman yanında kardesin olsa yeter biriyle anlasamasan digeriyle anlasirsin ve bu sayı ne kadar artarsa o kadar iyidir.
