8 senelik eski sevgilim, sırf bana inat olsun diye, ortak arkadaşlarımızdan biriyle beraber olmuştu benden sonra ve özellikle çalıştığım iş yerinin etrafına getiriyordu kadını, gözümün önünde yiyişiyorlardı falan. yiğitliğe bok sürdürmemek için burnumu yukaridan indirip suratlarina bakmadım hiç, oldukları her ortamda şen kahkahalar attım hatta. çüküm olsa, çükümde olmazlardı o ayrı mesele ama yine de kafalarını birbirine vurmadığım için, hatunun saçlarını elime dolayıp 300 metreye firlatmadığım için pişmanım.
o gün tam 3 yıl 1 ay önce çıktığım o kayalıktan hazır niyetine girmişken atlamalıydım. Yaşanacak çok şey var dedim vazgeçtim. Vazgeçtiğime çok pişmanım. Evet çok şey varmış fakat hepsi kötüymüş. Bir insanın başına hiç mi iyi birşey gelmez arkadaş. Pişman olmaktansa gidip yine oraya çıkıp atlamalıyım herhalde. Öyle bi arabanın içinde kalp krizinden ölmek de bana göre değil. Öleceksem de kaliteli olmalı.
