insan nihayetinde belli bir olgunluk seviyesine geldiğinde kendi iradesince, yahut yaşlandığında iradesi dışında, çevresindeki insanlar tarafından sessizce, hayatın bir zorunluluğu olan o yalnızlığa itilecek. bu insanlar en güvendiği, en yakın insanlar dahi olsa fark etmiyor. doğanın kanunu... ve ''doğa boşluk kabul etmez.'' ve dahası schopenhauer, doğa kuralları ile toplum ve ahlak kuralları arasında asla fark gözetmez!!!
işte o kaçınılmaz zamanlar geldiğinde, çok konuşup az düşünen insanlarla çok da sosyalleşmeyi sevmeyen ben; biraz tembellikten biraz da yaşıtlarıma göre daha saf ve çocuk ruhlu kaldığımdan olsa gerek, yaşlandığımda yalnızlıktan delirmemek için sık sık, prova yapmakta fayda görüyorum. güzel kitaplar ve gerçek bir iki dost biriktiriyorum.
anlamı, onu yaşayanlardan çok salt yaşamın kendisine yüklemek; onu dışarıda (öteki'nde) arayıp köleleşmek yerine, içeride arayıp özgürleşmektir fikrimce.
herkes gibi değilim kafaya fazla takıyorum çünkü. fazla dağılıyorum toplamak çok uzun sürüyor. kimseye güvenemiyorum güvenirsem şayet ve o güven sarsılırsa kendime bir daha gelmem çok zor oluyor. insanlara olan saygımı yitirmemek için belki, belkide beni anlayabilen birisi olmadığı için.
''arayan kolaylıkla kaybolur.
her türlü yalnızlaşma suçtur.'' -böyle konuşur sürü.
sürünün sesi senin içinde de çınlayacak hala.
ve, ''artık sizinle aynı vicdanı paylaşmıyorum.'' desen bile, bir yakınma ve bir sancı olacak bu.
özgür mü diyorsun kendine?
sana hükmeden düşünceni duymak isterim, bir boyunduruktan kaçıp kurtulduğunu değil.
bir boyunduruktan kaçıp kurtulmaya layık mısın sen?
uşaklığını fırlatıp atarken, son değerini de fırlatıp atanlar vardır.
bugün hala eziyet çekiyorsun çoğunluktan, sen tek olan; cesaretini ve umudunu yitirmedin henüz.
oysa günün birinde yalnızlık yoracak seni,günün birinde gururun iki büklüm olacak ve cesaretin kırılacak. ''yalnızım'' diye haykıracaksın günün birinde.
kendi ululuğun bile bir hayalet gibi korkutacak seni.
''her şey sahte !'' diye bağıracaksın günün birinde.
yalnız kişiyi öldürmeye çalışan duygular vardır;
öldürmeyi başaramazlarsa eğer, onların ölmesi gerekir.
Aşka dokunduklarında tın tın diye sesler işitmeleri olabilir. götünü görüp yara sanan kedi misali hoşuna giden bir tane eli yüzü düzgün kız görünce "aşıkım." diyerek kendini ortalara atan insanlar bu tın tın sesi eşliğinde söyler lafını sözünü genelde. Bu tın sesi eşliğinde anlatılanların hiçbirini duymak istemiyorsanız yalnız kalmak istiyorsunuz demektir.
en iyisini yapan insandır ha arada demiyor mudur olsa şöyle bi manzarayı izlesek olsa bi gezsek olsa bi ergenlik yapıp milletin instagram sayfasını sikelim resimlerimizle demiyodur her şeyin farkındadır. asosyal değilse eğer asosyalse zaten istesede zor yapar yani ne bileyim benim görüşüm bu gerek yok olsa da olur olmasa daha iyi olur ama.
insanların, toplumun içine düştüğü ve çektiği fitnelerden korunmak.
bu fitneler iffetsizlik, hayasızlık, ahlaksızlık, edepsizlik, şerefsizlik, yalancılık, namussuzluk, onursuzluk vb. vs. gibi bütün iğrençlikleri kapsamaktadır.
yalnız kalırsam allah'ın lutfu ile bu rezilliklerden kendimi koruyabilirim. insanlara yanaşırsam, batar, biter, mahvolurum.
ahirette hüsrana uğrayanlardan olurum. allah bu rezil insanlardan beni ve aklı başında olan mümin kardeşlerimi korusun.
insanlardan bazen uzaklaşmak istiyorum. Anlamıyorum çünkü onları. Onlarda beni anlamıyorki anlaşamıyoruz çoğu zaman. insanlar içinde ağlamaktan da nefret ediyorum çoğu zaman o yüzden de yalnız kalmak istiyorum. Ama yalnız mıyım? Tabiki de hayır. Hep insanlar var çevremde. Olmazsalar da olmazdı ama. Her şeye rağmen iyiki varlar.
