insanlardan çabuk vazgeçip soğuyorum bu da yanımdaki insanları korkutuyor ya da ben korkuyorum onlara zarar vereceğim diye o yüzden uzun süre kimseyle bi dostluk arkadaşlık ya da başka bir ilişki yaşayamıyorum.
Kırk karakter sınırı için yazılmış gereksiz yazılar bölümünü atladıktan sonra, hayatı seviyor olmam. Hayat koskoca evrende, dünya'da bir mucizeyi yaşıyor olmak. Süper bir şey.
Bazı anlarda insanları ya çok fazla tolere ediyorum ya da onlara çok sert çıkışıyorum. Bazen bunun arasını bulamayınca hem üzüp hem de üzülüyorum sonuç olarak.
Geçmişe takılı kalmak yeterince canımı sıkıyor. Gerçi tam kurtuldum derken geçmiş geçiyor gözümün önünden. Ben mi yapıyorum, o mu ısrarcı bilemiyorum ama benden çok şey aldı bunu biliyorum. Bu takıntımdan kurtulmak istiyorum başka bir şeye gerek yok.
