geceler daha sessiz etrafta gezen uyudurma aileleri ve yalandan kahkahalarını görünce sinirim bozuluyor . o 7-15 yaş aralıgındaki çocukların bağrışmaları beni öldürüyor. nedenmi gece çünkü geceleri sadece dertli ve yalnız insanlar oluyor birde sevişenler adını aşk koyup mantık evliliği yapanlar. bilmiyorum kararsızım ama geceleri daha güzel dünya o yüzden uyumuyorum geceleri, ha birde ben çetin bi kışın gece 2-4 sularında doğmuşum belki de ondandır.
'o'nun uyumasını bekliyorum. aramızda kilometrelerce mesafe olsa da olduğu şehre doğru bakıp izlemek istiyorum. kafayı da yemiş olabilirim tam emin değilim.
çünkü sabahın köründe kalkıp staja gidip kendi birimim yetmiyormuş gibi diger birimlerin de islerine yardım ediyorum. stajdan cıkıp işe gidiyorum gelince de uyumuyorum bayılıyorum sonra da yarın hafta sonu diye uyumamak icin sözlükte takılıyorum.
insomnia evresine doğru gittiğim süreç. Artık gündüz güneşinden çok gece parlıyor. Tüm gün bir şey yapmak istemeyip hepsini geceye bırakıyorum. Tehlikeli olmaya başladığı aşikâr.
38. uykusuz saattimde sebebi psikolojik olarak tescillettirmiş olmama rağmen ben de bilemiyorum. Sadace uykum yok! ilacı yeni bıraktığımdan kullanmak da istemiyorum. Hayırlısı diyelim.
