bir hafta da toplam 5-6 saat ancak uyumuştum. uyku problemimin tavan yaptığı bir dönemdi. aynı zamanda kum da düşürüyordum, uyursam öleceğimi sanıyordum. sonrasında psikiyatr beni ciprama boğduydu. tam ben de ilaca alışmıştım, doktorum değişti. "sen depresyonda değilsin ki bu ilacı neden kullanıyorsun" dedi, kesti ilacımı. ya mal herif ben de biliyorum depresyonda olmadığımı, o ilaç uyku yapıyordu ne güzel, ondan vermişti diğer doktor. atarax ile beraber olunca amma kafa yapıyordu. her yer toz mavi- pembe renklerle doluydu. çift görüyordum herkesi her şeyi.yine mi başlasam?
yetmiş iki saat. pek iyi hissetmiyorsunuz sonrasında kendinizi. garip bir alıklık hali baş gösteriyor. ellerin titrediği vaki oluyor. çay, kahve, enerji içeceği ile arttırılabilir bir dikkat sağlanır. ama migren kriziyle sonuçlanır. denemeyin pek.
Yukarıdaki rakamları okuyunca hayret edilen rekordur. Alkışlıyorum hepinizi.
Yalnız sormak istediğim şu: Evinizde boş boş otururken mi bu sürelere ulaşıyorsunuz yoksa ders çalışırken veya iş yaparken mi? ikinci seçeneği hiç mümkün görmüyorum, mümkünse yollarını biri bana da açıklasa çok sevinirim.*
Arada ufak tefek içim geçmiş olabilir. Misal bu 4 gün içinde bir kere kırmızı ışıkta beklerken kendimi kaybetmişim, hiç tanımadığım birisi arabanın kapısını açıp “keke mın başe” deyince uyandım, öyle bir paranoyaya bağlıyorsunuz ki bi an kendimi siktirgit amınakodumun çocuğu derken buldum.
