yazarların başından geçen rezil dolu dakikalardır. hepimizin en az bir kez böylesi durumları yaşadığı görülmüştür. gülüp geçmeyi gerektirir; her ne kadar o esnada yapmak zor olsa da.
telefonla adana siparişi verdim aylar sonra. bir türlü gelmiyordu. akşam saatleriydi. camdan dışarı bakıyor, siparişi getirecek olan çocuğun motorunu görmeyi umut ediyordum. çok gecikmişti, camdan baktığımda, elinde siparişimi yanlış yere götüren genç bir çocuk gördüm ve camı açıp kendisine, "durun,durun, burası siparişin yeri" deyip, inatla çocuğa olduğum apartmana gelmesini söylüyordum, o ise yürümeye ve bana boş boş bakmaya devam ediyordu. kafamı aşağıya indirdiğimde asıl siparişi getiren kişiyi gördüm. aynı anda iki kişiye rezil oldum. çocuk da bakıyor bana mal mal,desene ben değilim diye.
toplanın beyler bu sıkıntıdan kurtulmak için açıklayacağım.
lise çağları , herkesin macera , anı doludur ve bir o kadar da eğlenceli.
herkesin olduğu gibi unutulmaz lise yıllarımın bir anısıdır bu.
Bir gün çok samimi olmayan , ama muhabbeti oldukça iyi olan 4 arkadaş paramız olmadığı için şarap içeceğiz.
Toplandık , salak arda dediğimiz bir salak arkadaşımızın evine gittik , onlarında evi boştu.
3 LT bir şarap sanırım markası ise bortaçino.
oturup içmeye başladık.
Şarap sevmediğim için ilk bardakta kustum ve içmeyi bıraktım.
arda ve ben içmeyi bıraktıktan sonra abbas ve barış su gibi içmeye başladılar şarabı.
Ulan neyinize sizin öyle şarap içmek.
her neyse bu salaklar alkolun dozunu fazla kaçırdılar , 3 lt şarabı ikisi bir güzel içtiler.
Ama sorun daha yeni başlıyordu.
muhabbeti aynen aktarıyorum arkadaşlar.
Arda : oğlum iyi misiniz lan.
barış : sen raaad olsana bizde bşy yuuukç
alperen : emin misiniz , bak çeneniz kaymaya başlamış.
barış : yok kardeşim biz bomba gibiyiz.
Alperen : ee iyi o zaman.
biz içeri geçtik ve 2 dakika sonra içeriden ah uh ah uh sesler gelmeye başladı.
içeri girdiğimde yemin ederim kafam güzel oldu , gözlerim fal taşı gibi açıldı ve yutkundum , ardaya seslenemedim gel şu manzarayı gör diye.
barış pantolonu ve boxeri çıkarmış yatağın köşesine çıkıp oh oh oh oh diye zıplıyor.
arda görmesin diye direk fırladım çocuğun üstüne birden bağırmaya başladı.
Alperen bırak kurbanın olam diye.
artık dayanamadım ve bıraktım , birisi ezan ile beat box yapıyor birisi köşede zıplıyor.
abbas kayışı koparmış zaten : ezanla beat boxxxxxxxx.
allhu allahu allahu diyerek beat box yapıyor.
artık uğraşmayı bıraktım ve evime gittim.
ertesi gün arda aradı ve şunları söyledi.
arda : oğlum sana bir şey diyeceğim ama inanmayacaksın.
alperen :söyle lan ne oldu ?
arda : annem bizi denemek için evi boşaltmış
alperen : eeeee yani
arda : oğlum kadın her yere kamera koymuş lan bütün gece de bizi izlemiş aq.
alperen : ne diyon lan !?!?!?!?!?!!!
arda : bu kadar da değil sen barışı tutmaya gittiğinde köşeye çektiğinde annem alperen barışa bir şey yaptı diyor
alperen : yo yo yok daha neler oğlum ne yapacağım lan çocuğa
arda : ben bilmiyorum annem bir daha görüşme alperenle diyor.
alperen : ee iyi amk oğlu kapat telefonu.
aradan 4 yıl geçti ardanın annesini gördüm geçen , utanmadan eski sevgilimin yanında barış napıyo diye bana soruyor gülüyor birde , hay senin allah belanı vermesin.
Askerdeyiz , görevdeyken arabamız bozuldu.Diğer bütün araçlar da bize en yakın 2 saat mesafede , uzman çavuş insiyatif kullandı , durdu bir tır, atladık.Tırcı 30 yaşlarında bir genç asker dostuymuş " yolumun üstü bile olmasa bırakırım atlayın " dedi...
Neyse atladık , sessiz sedasız gidiyoruz .Sessiz dediysem teyp çalışıyor.Bir kadın ve çocuk sesi geliyor belli belirsiz.Lan bu Adam bu yollarda bunun neyini dinliyor falan derken yol uzuyor tabi...Bizim dengesiz askerlerden biri olan Urfalı " ya bu ne ya ,zaten uykusuzuz şu radyoyu kapatalım , ne sesi olduğu da belli değil " dedi.Tırcı " abi kusura bakmayın benim çocuğun sesi ,2 yaşında , yollarda dinliyorum , özlüyorum" demesin mi ?
hoşlandığım çocuğun ad-soyadını facede arama yerine yazcağıma duruma yazıp paylaşmıştım.
saniyesinde kaldırdım tabi ama gören olmadı heralde yani umarım olmamıştır sözlük.
ilkokul yıllarımın her anı. Hatta ilkokul öğretmenim başka bir ile gidince bizler hakkında tuttuğu notları bulmuştuk, benim hakkımda da çok çekingen bu da derslerini olumsuz etkileyebiliyor yazmıştı hic unutmam.
Sonra bir açıldık tabi lise ve üniversitede. Okudukça yeni insanlar tanıdıkça neredeyse o çekingenlikten eser kalmadı diyebilirim.
Elbette kişiliğin bir parçası o tam anlamıyla gitmiyor derinlerde saklı kalıyor ama çocukluk yılları çok başkaydı.
Küçükken şortu ters giyip sokağa çıkmıştım, astar tarafı önde kalmış. Maç vardı haliylen hızlı olmam gerektiği için acele işte ondan. Bizim üst kat komşu nezavüdün abi ( adı bir acayipmiş adamın) ne lan bu halin demişti ben ne diyor bu salak demiştim aldırmadım biraz daha ilerleyince fark ettim şortu ters giymişim aynı hızda eve koşup durumu düzelttim. Ama ibne adam babama falan da söylemişti. Hala esprisini yaparlar.
o zamanlar bilgisayar başında sabahlamamıza kızıyorlardı. amcaoğluyla bir araya geldiğimiz bir akşam odadan dışarı çıkmayalım kimse uyanmasın diye bardağa işeyip aşağı döktük. komşunun balkonuna döküldü. ikimiz de korkudan çok şaşırdık. sabah komşu kadın kapıyı çaldı oğlunuz balkonuma işedi dedi anneme. annem de zorla bana balkonu yalattı. çok utanmıştım.
Lisede erkek başına 24.5 kız düşüyordu.Ciddiyim.Biz girdikten bikac yıl sonra okulu kız lisesine cevirmek için erkek almamaya basladılar.Dolayısıyla son nesil erkeklerdendik havada kapılıyoduk.Neyse bahcede bikac arkdas oturmus bişeyler tartısırken arının biri sen gel sırtıma gir.Yaz ayıydı beyaz lacoste vardı üzerimde.Erkekliğe bok sürdürmemek için ilk başta çaktırmadım.Ama soktu namussuz ilk iğneyi.Arkadasa dedim sırtımda arı var.Mal herif sırtımı tokatlamaya basladı ama arıya denk getiremedi arı panikten ikinciyi de soktu.Ben basladım bahcenin ortasında koşmaya ta tuvalete kadar.Tuvalete gelip arıyı sırtımdan attığında 3 tane yer şişmişti ibne arı yüzünden.Öldürmedim acı çeksin diye canlı canlı tuvalet deliğine attım.Ama olan olmustu bahcenin ortasında kızların ortasında deli dana gibi bağıra bağıra koştuğumla kaldım.
ilk okul beşte nöbetçi iken ilk okul dörtlerin sınıfına girmiş idim.
Tam o sırada hoca "ilçe " nedir diye sordu.
Sınıf hareketlendi el kaldırıp "ben, ben, ben " diye.
Normalde köyden büyük şehirden küçük diyecektim diyemedim.
işkillendim amk hocasından.
Bildiğim şeyden şüphe ettim.
Haliyle söyleyemedim.
Sandım ki hoca başka bir şekilde öğretmiş.
Köyden büyük şehiren küçük desem rezil olurum sandım.
Neyse hoca sınıftan birine söz verdi .
Alagavat köyden büyük şehirden küçük demesin mi..
Bildiğim şeyi bilemeyerek bir de alt sınıflara rezil oldum.
Oysa ki okulun en başarılı öğrencisi bendim amk.
Hoca tanımıyordu beni.
Lanet olsun şüpheciliğe.
Utandım sıkıldım ve o zamandan beri bildiğim şeyi söylemekte tereddüt etmemeye çalışırım.
arkadaşımla bahçede oturuyoduk telefonda bişeye bakıyoruz.
telefonuda ıphone flaşı yanıp sönüyo arada.
hoşlandığım çocuk önümüzden geçerken yanmış.
arkadaşı da bize fotoğrafımızı mı çekiyosunuz demişti.
sonra eve gidip kendimi jiletledim.
yanlışlıkla kız arkadaşımın memesine dokunduğum andır. olay aynen şöyle oldu biz kantine iniyorduk koridorda giderken şaka olsun diye bana vurdu bende vurim derken bildiğin göğsünü avuçladım tabi bunu koridordaki herkes gördü arkadışım biraz güldü(sanırım hoşuna da gitti) ama ben deprem olsa da tek ben ölsem durumundaydım.
Sevgiliyle denizdeyiz. Böyle tatlı tatlı birbirimize su atmalar, şakalaşmalar derken hoopp biz bir yakınlaştık gözlerimiz kitlendi, bakışıyoruz ama bir anda bakışları değişti, böyle bıyık altından güldü, bir garipsedi. Acaba yüzümde bir şey mi var diye elimi götürdüm ki götürmez olaydım. 22 yıldır orada sinsi sinsi bekleyen sinüslerimin boşalacağı tutmuş. Ama ne boşalmak allahım resmen yüzüm gözüm her yerim batmış. Her ne kadar uzun süredir birlikte olsakta öyle bir anda olunca allahım dedim deniz yükselsin de boğulayım orada.
O muhtesem sesimle kendimi o kadar kaybetmisim ki.. Arkami dondugumde arkadaslarim yoktu. Yapilir mi simdi bu ya? Tamam sesim iyi olmayabilir ama ben sizinkine katlanmistim...
