ilk ben böyle Şirince'ye gittim, o kadar gezdim ki orayı görmek için filan eşeklerle karşılaştığım anlar oldu. Tabii ki orada bir adet cami var. Dedim camiye bir gireyim. Gittim vardım. Ayakkabı ile girilmez çıkardım. Ama kimse yok. Bir Allah bir ben. Sonra öğrendim ki, imam cuma gününden cumaya gelirmiş.
Gezdim tozdum içeriyi, zaten küçük. Ayakkabımı bağlıyorum filan. Çat dedi plastik tabure kırıldı. Sırtımı da çizgi yani epey. Çizmiş yani meğer bilmiyorum.
Allah Allah, kimse yok. Kırdık yani. Böyle bırakıp gidilmez ayıp. Ben bir not yazdım mahcup mahcup, dedim kiloma dayanmadı kırıldı. Özür dilerim. O zamanın parası da 20 lira koydum kırık parça üstüne.
Geçen sene gittim yoktu yine. Bu sene cuma günü gideceğim, diyeceğim ben kırmıştım. Bıraktığım para tabure almanıza yetmiş miydi?
az önce kitap okurken açık olan camdan içeri gelen erik dalı gevrektir türküsüne farkında olmadan kıçımı ve omuzlarımı oynatarak eşlik ederken kendimi yakalamam...
iltifat duyulduğu anlar olabilir , iltifatı kabul etmeyip yok canım o senin güzel bakışın desen fazlası özgüvensizliğinizi yansıtabilir karşı tarafa , yanakların hafifçe kızarırken utanarak iltifatı kabul etmek en tatlısı gibi.
şu an okuyacağınız şeyler kesinlikle gerçektir. benim palavra içerikli entrim yok.
lise 2 veya 3 olması lazım ama büyük ihtimal 2 ben saldığım zaman genelde kokmaz ama o gün ne olduysa tarih dersinde bir saldım önce camlar açıldı bir süre idare edildi sonra herkes camların olduğu tarafa doluştu ama benim saldığımı nasıl anladılar orasını hiç bilmiyorum anlımdamı yazıyor amk diye düşünürken o anda anladım tipimden çıkarım yaptıklarını, haklıydılar güzel suratlı güzel yüzlü insanlar bu kadar şiddetli osturmaz. tabiki de sınıfın trolü osturmuştur sınıfın en çirkini yani bruce.
neyse tenefüste aşağıda bu boktan anı konuşuyorken açık havaya çıktım nede olsa kimse farketmez.
yine saldım yine koktu bizim kızlardan birisi "akşam kaplumbağa mı yedin"
Ortamda birini çekiştirirken 'ayyy resmen bitli kezo' demiştim, atladığım küçük detay Kezban isimli bi arkadaşın da o ortamda bizle olmasıydı.
Yer yarıldı...
Az önce iş dönüşü boş sokakta yürürken aniden zombi yürüyüşü yapma isteği geldi, 3-4 metre öyle yürüyüp kutlu hedefimi gerçekleştirdikten sonra ileride arabanın yanında kamufle olmuş iki kişinin bana güldüğünü gördüm.
yıllar önceydi, tavuk döner ayranın 1 milyon olduğu zamanlar. işten çıkmış eve gidiyordum karnım da nasıl aç anlatamam. Neyse girdim bi büfeye önünde kocaman ayna olan tabureli yere geçtim, arka masada da şehremini lisesinde yeni çıkmış üniformalı 3 tane kız var. Ben en cool halimi takınıp “usta bi tavuk bi de ayran” dedim. tavuk dönerim geldi bi ısırık aldım ardından büfeci abi ayranımı getirdi, ben ayrana hiç bakmadan bi çalkaladım. Ulan şerefsiz açık ayran getirmiş. Kızların çığlıyla kendime geldim. Saçlarından ayaklarına kadar bembeyaz olmuşlar, saçlarında ayran damlıyor. Ortalık savaş alanı gibi oldu, dönercinin tezgahı falan komple battı.
Ya gerisini anlatamıycam bi milyonu tezgaha bırakıp nasıl kaçtım hiç bilmiyorum.
noterde damgacı ablaya rüşvet verdiğimden bir haber rüşvet uzatmak, rüşveti yanlış kişiye uzatmak akabinde kendi kendini sırada bekleyen 50 kişinin içinde ifşa etmek.(hikayeyi uzun uzadıya yazmayacağım ama gerçekten rüşvet verdiğimden haberim yoktu) alıp tutuklasalar haberim olmamasına rağmen neden tutukladın polis abi diyemeyecek kadar utandım.
Antalya'dan izmir'e gitmek üzere otobüse yerleştim. Yanıma orta yaş üstü bir adam oturdu. Otobüs hareket ettikten sonra muhabbet açıldı. Selam sabahtan sonra adam antalya'nın sıcağından sonra ankara'nın soğuğu da hiç çekilmez diyince bana bir gülme geldi. Gülerek amca bu otobüs izmir'e gidiyor dedim. adam yerinden öyle bir fırladı ki görmelisiniz. ben gülerek olsun be amca sende ankara'ya izmir üzerinden geçersin derken muavin yanımıza geldi. rahat ol amca bu otobüs zaten ankara'ya gidiyor demesiyle ben yerimden öyle bir fırlamışım ki görmeseniz de olur. Üstüne yanımda ki amca gülerek olur be oğlum sen de izmir'e ankara üzerinden gidersin deyince bayağı bir utanmıştım.
arkadaşlarımla açık alandaydım
o kız olan kız tam karşımda
elimi paltomun sağ cebine götürdüm
sigara paketini çıkardım
çakmak paketin içindeydi
tam o an göz göze geldik
sigarayı paketten alırken bakmamıştım
sigara
tersten yandı...
-_-
Ortaokulda toplu taşımada kusmuştum, hem de sınıftan kızlı erkekli bir grup arkadaşla bir yere giderken. binemezdim o zamanalar, sonradan alıştık.
Bir de askerde yazıcıydım. Mecbur kalmadıkça nöbet tutmazdım. yani Komutanın sağ koluydum. Adam odasının anahtarını, bilgisayarının şifresini bile verirdi bana. Ve kendisi disiplin manyağı bir adamdı. En nefret ettigi şey nöbette çaprazın bozulmasiydi, birçok askeri mahkemelik etti bu sebepten dolayı. Bir gün askerlerin yarısı birlik dışına çıktı. nöbet tutacak asker yok, mecburen nöbete gittim. Gündüz 12:00-16:00 nöbetiydi, bahar gelmiş, çiçekler açmış, öğlen güneşi insanın yüzünü okşar cinstendi. velhasıl bizim komutana yakalandığım görüntüyü anlatıyorum; kule terk, miğfer, çelik yelek hak getire, silah beş metre ötedeki ağaca yaslı, bu kardeşiniz kırlara uzanmış, bir elinde sigara, bir elinde elma, yüzünü güneşe okşatıyor. Birden yakınımda bir ayak sesi, gözümü açtım, bizim psikopat komutan karşımda, ayağa kalktım, yanıma kadar geldi, ben aha sikecek herhalde, şuraya geçeyim de domalayım bari diye düşünüyorum, derken yüzüme baktı baktı;'çelik yeleğin nerde?' Diye sordu, ben de dürüstçe 'kulede komutanım' dedim. bir daha olmasın dedi ve döndü arkasını gitti. Korku, utanç ne varsa o an da hepsini birden yaşadım. Velhasıl bir şey demedi, denemesinin sebebide bence eşek gibi çalışıyor olmam, kendisinin işlerini de benim yapıyor olmamdı sanırım. Üç tane denetlemeyi benim emeklerim sayesinde hiç olumsuz puan almadan atlatmıştı zira.
isveçte bir kasiyere, isveçli bir dallamanın öğretmesiyle , Vill du ligga. dedim, sanıyorum ki iyi günler daha isveçte ikinci günüm bir tek kelime bilmiyorum. Meğer o söz "yatalım mı?" demekmiş, tabii kasiyerin ağzıma sıçmasıyla her şeyi açıklığa kavuşturan dallama arkadaşım yüzünden, beş senedir gitmiyorum o markete, marketteki sakızdan bile utanır oldum.
