işsizdim, daha doğrusu çağırılmayı bekliyordum. Beş parasızdım. Tek bir kot pantolonum vardı. Evdekiler ekmek beklerdi. Hafta sonu sınava girecek olmanın stresi sarmıştı. Ne mutsuzdum be. Şimdi işim var daha mutlu değilim valla.
arkadaşım gilde üzerinde heavy metal yazan ve horned hand resimli pastamı kesip doğum günümü kutluyordum, 2 temmuzda tabi. sonrasında hayatımda hiç gezmediğim kadar gezme fırsatım oldu. aralık ayına kadar sırasıyla kızkalesi, finike, adrasan, olympos, eminlik köyü, izmir, ankara, istanbul ve tekrar izmiri gördüm. bunların neredeyse hepsini ilk kez görüyordum.
üşenmedim geçen seneki ajandamı açtım ve buldum. çok önemli bir projeye yeni yeni başlamışız ve yeni yeni karar kodlarını falan yazdırıyordum yazılımcılara. şimdi o günler aklıma geliyor da, kim derdi mayısta devreye alacaksınız. hey gidi hey.