kutlanmayan bir doğum günü. kimselerin aklına gelmemiş bir insan. hüzünlerden hüzün beğenirken koca 1 sene birşey katmamış ki sadece hüzünleri defetmişim. yalnızlık dayanılmaz acıyla devam...
Beynimi kemiren bütün sorular sıkıntılar ile askeri yıllık izinim bitmişti ve adaya dönüş saatleri gelmişti.
Şafak 137 idi o askerlik kafayı yemeden nasıl bitti anlamadım ama çok şükür ki bitti.
üşenmedim geçen seneki ajandamı açtım ve buldum. çok önemli bir projeye yeni yeni başlamışız ve yeni yeni karar kodlarını falan yazdırıyordum yazılımcılara. şimdi o günler aklıma geliyor da, kim derdi mayısta devreye alacaksınız. hey gidi hey.