dedikodumun yapılmasına tahammül edemiyorum. günahını almayayım ama diye başlayan amadan önceki cümlenin anlamını yitirdiği sözlerden nefret ediyorum. ne demiş mevlana;
"duydum ki gıybetimi yapmışsın.
yüzüme söylemekten kaçmışsın.
benim gibi bir acizden korkmuşsun.
Allah'tan korkmamışsın."
-bazı insanların bir beyine sahip olmadığımı ima edercesine /şunu şunu şunu/ yapacaksın direktifleri.
-hayırdan anlamayan insanlar.
-gözümün içine baka baka yalan söyleyen zavallılar.
-çıkarları uğruna yapmadığını bırakmayan, sonra da siktir olup giden insanlar.
-benim sayemde tanışan iki * insanın kendi aralarında benden daha samimi olmaları, ben yokken de görüşmeye başlamaları, hatta araları bozulduğunda * benden yardım dilemeleri.
-sevdiğiniz kişiyle olan ilişkinizde, elinizden geleni ardınıza koymamanız ama karşı taraftan sizin için yapılmış tek şeyin öküzce iltifatlar olduğunu kabul etmek istememeniz.
(bkz: diye uzar gider bu)
farkettim de her maddede insanların yol açtığı durumlardan bahsetmişim, sanırım ben insanlara tahammül edemiyorum.
bu ve bunlar gibi yazmaya üşendiğim maddelerden herhangi biri cereyan ettiğinde; katilleri o anda çok iyi anlıyorum ben...
otobüste cak cak balonlu sakız çiğnenmesine tahammül edemiyorum arkadaş.
bir de insanların çok önemli olaylar karşısındaki gamsızlığına.. gel de bir kaşık suda boğma böylelerini!
cinsellik ve şiddetten başka birşey düşünemeyen insanlarla aynı havayı solumak.
atatürkü tanımadan, hatta tanımaya çalışmadan olmadık yerde adını kirletmeye çalışan insanları görmek.
herşeyin maddiyata dayalı olması. parası olanın kendisini diğer insanların efendisi gibi görmesi.
bencilliğin,seviyesizliğin ve sadakatsizliğin gün geçtikçe artması. *
