gerçek hayatta söyleyemedikleri cesaret edemedikleri birçok şeyi gelip burda söyleyebildiklerinı gördüm.
Insanların kendilerini farklı gösterme çabalarını gördüm.
Kendimizden başka herkesin aşağılanması gerektiğini düşünen beyinleri gördüm...
sözlüğün, bir psikolog muayenehanesindeki deri koltuk gibi olduğunu farkettim. insanlar hipnoz altındaymışcasına, bilinçaltında ne varsa döküyorlar. çekinmeksizin, hissetmeksizin ve maalesef düşünmeksizin. elbette tespitini de esprisini de belli bir seviye içinde yapanları müstesna tutuyorum. onlar gündelik hayatta da bunları dile getirebilir ve saygıyla karşılanırlar. ama sorun olan, insanların yüz yüze dile getiremeyecekleri ilkel düşüncelerini, lafın gelişini gidişini düşünmeksizin ortaya dökmeleri. dilin kemiği yok derler ama asıl klavyeye uzanan parmakların kemikleri erimiş herhalde.
Sadece sanal dünyada var olabilen ezik ruhlara ev sahipliği yaptığı.
Ülkenin tamamı gibi buranın da boğazına kadar pisliğe battığı ve ortamı dolduran çoluk çocuğun bunu fark edemeyecek zekada oluşundan istifade eden bir yönetiminin olduğu.
