Her geçen gün sözlükte sokakta işte her yerde giderek artan ırkçı ve sebebini sorsan kişinin kendisinin dahi bilmediği kinci söylemler üzüntü ve umutsuzluk vermeye başlıyor artık.
Geleceğe dair herhangi bir plan veya umut besleyememek ve bunun için elden birşey gelmemesi insanı daha depresif daha yalnız yapıyor.
Yanlış anlaşılmasın kimseyi suçladığım yok. kendince vardır herkesin bir sebebi kırgınlığı veya öfkesi. lakin memleketin genel havası bu. Yakınlarımın arkadaşlarımın sözleri bile şok ediyor artık. Suriyeliler kürtler çingeneler aleviler eşcinseller hayvanseverler chpliler akpliler evetçiler hayırcılar ateistler dinciler...saymakla bitmiyorki.
Geçen gün Dilenci çocuğa para vermek istediğimde arkadaşım o suriyeli onlar yüzünden bu haldeyiz neden veriyorsun diye kızıyor bana. Bu çocuk yüzünden mi bu haldeyiz. Açlığın sefaletin vatanı mı olur. Sen ne ara bu hale geldin demek geliyor içimden. Sende Haklısın deyip geçiyorum.
Asimov un bilimkurgu hikayelerindeki televizyondan kontrol edilen androidler gibiyiz. Ne düşünmemiz gerektiği bize siyasi putlarımız tarafından söylenmeden düşünemez hareket edemez hale geldik.
Sözlükte son iki gündür başlıkları şöyle bir okuyunca insan ürküyor gerçekten. cinsel içerikli ergen başlıkları bile daha sempatik gelmeye başladı artık. Bırak Gazete haber okumayı tv seyretmeyi gezegenle dahi ilgilenmek işkence haline geldi bu zamanlarda.
Siyasetsiz tanımlanabilen hiçbir insani özelliğimiz alanımız kalmadı vesselam. Gerçekten okumaktan keyif aldığım birşeyler öğrendiğim beni güldüren bir bu sözlük vardı oda avam kamarasına döndü. iki gündür giresim gelmiyor.
Belliki bir suriyeli veya çingene gördüğümüzde türk olmak müslüman olmaktan önce geliyor. insan olmak türk olmaktan da önce gelir. Etnik kimlikler edinmeye çalışırken insan olmayı unutuyoruz. Çok şükür Bir etnik grup veya topluluktan veya bir ırktan nefret edebilecek kadar bana insan olmayı unutturacak kadar insan tanımadım henüz. Edenlere kaç insan tanımak yetiyor diye sormak vardı ya neyse.
Bu da içimde kalmasın diyerek söylemek istediğim hüzünlü şey. kalsın burda.
Çok özlemişim, gülüşünü o hallerini kapatmakta isteğim ısrarım hep ondan ben belki arayacaktım seni ama sen.. içimi okumuştun resmen. Olmayışının bilmem kaçıncı ayında ben öyle işte. Sevince demekki,kalbinede girince demekki,hayatınada oturunca öyle kolay olmuyor bişeyler. Gitmekle gidilmiyor.
Üniversitede iken 4 ay aralıksız çalışıp geçemediğim bir dersim vardı. Sonuçlar açıklandıktan sonra okula yolum düştü. Dersin hocası beni gördü.
+ Napıyorsun nasılsın b... ?
- iyiyim hocam siz nasılsınız ?
+ Ne yaptın geçtin mi dersi ?
- Hayır hocam geçememişim. O kadar çok çalıştım ama yeterli değilmiş.
+ Bende üzüldüm senin adına hatırlıyorum notları girerken fark etmiştim de.
- Bir daha ki döneme artık hocam.
Hatırlarım 2 puan ile kalmıştım. Finalde 4 puan verse geçeceğim. Biliyorum zor bölüm, zor ders ama 4 ay be. 4 ay az zaman değil. Tamam salağız biliyorum da yüzümüze böyle vurmasaydınız be hocam. Seviliyorsunuz. Belki başka bir zaman başka bir mekanda karşılaşsak fikir idölüm, babam diyebileceğim adam olacaktınız ama o durumda iken inanın en iyi düşündüğüm kişi bile iyi olmuyor gözümde. Size söylemek istediğim şey her şey ders, bilim, zeka değil. Biraz da insanlık.
2007'de nevşehirde bir otel'de staj yaparken bir arkadaşım vardı adı m.. niğdeliydi, staj bitti tabii zamanla arkadaşlıkta uc gundur ısrarla rüyama giriyor ve pskolojimi etkileyecek şeyler söylüyorsun, aramadığım mecra kalmadı arkadaşım aradıkça bulamadım, bulamadıkça daha da merak ettim, güney yarım küreye mi yerleştin acaba??
ya da öldün beni yanına mı çağrıyorsun anlamadım ki!!
ulan niğdenin nufüsu ne ki niğdespor hakkında bile bilgi edindim artık ben elimden geleni yaptım..
inceden korkuyorum sözlük..
o değildi hep içimde kalmıştı , sen neden o kadar iyidin ya?
