Küçükken(5-6) yaşındayken bizim evin alt katındaki inşaat da uzun ve büyükçe bir demirden inşaat malzemesi vardı. (balkon korumaları gibi ama daha uzunu) oradayken benim aklıma onu kaldırıp bir şekilde kullanmak geldi ama nasıl olduğunu hatırlamıyorum. Neyse onu kaldırdım ve bir yere gidebilmem için bunu kardeşimin tutması gerektiğini söyledim. Kardeşim de 3 yaşında daha. Ben bir yere gidip geldim ki ne göreyim o demiri taşıyamamış ve yüz üstü düşmüş her tarafı kan içerisinde kafası yarılmış yüzü tamamen kan kaplı. Direk zile bastım annemleri çağırdım ama o arada kardeşimi demirin altından çıkardım. Gelip ne oldu diye sorduklarında düştü dedim sadece. Ve onun orada oynarken kendi halinde düştüğünü sandılar yaklaşık 13 sene boyunca. Bu arada kardeşim de hatırlamıyordu ondan dolayı bu benim sırrım oldu yıllar boyunca. Ama o kafasındaki yarık ve yüzünün kanlar içerisindeyken ağlama durumu daha dün gibi aklıma gelir. Bunun psikolojimi etkilemiş olduğunu düşünüyorum ama nasıl etki etmiş olabileceğini de bilmiyorum doğrusu. Beni aydınlatacak yazarlar varsa baya güzel olur aslında.
