Tiviti eti yemeyi sevmiyorum. Halbuki sevsem ne güzel yerdim ama sevmiyorum. Sinir oluyorum bu özelliğime.
Özellik de denmez ya işte donanım olabilir belki, ya da spec falan. Amaan neyse ne sevmiyorum işte. Minicik kuş lan.
Ortamda bir hak yendiğini düşünüyorsam enayi gibi müdahil oluyorum. Tamam bu iyi bir şey belki ama ciğeri beş para etmez adamlar için kendimi siper etmek de istemiyorum. Ben o sünepeyi savunuyorum, o arkada kös kös oturuyor. Ben orada; adam kendisi bir şey demiyor sana noluyor durumunda buluyorum kendimi. Konuşsana be ibiş. o tiplere de kızmıyorum artık, kendime kızıyorum. Sana ne be adam, sana ne. Artık son, hak etmeyen tipleri savunmayacağım.
