schiller sokağında yağmur yağıyor caddeler ıslak
köşedeki yaramaz çoçuğu vurmuşlar
schiller de yas var bügün
yağmurun ahangi bile değişik
söz verdim schillere
ben artık dans etmiyorum schiller sokağında .
Bir sabah seni görerek uyandım
Gülümsüyordun yüzüme bakarak
Bu sefer kabul edeceksin sandım
Ve kayboldu rüya, perde kalkarak
Bir sabah seni görerek uyandım
Üzdün beni ama ne gelir elden
Seven insan affetmeyi de bilir
Ne var uzak kaldıysam ince belden
Bir kız bir erkeği reddebilir
Üzdün beni ama ne gelir elden
Şerefimi ezip gelmiştim sana
Buydu o gün tek isteğim tek arzum
Aklım uçtu bakınca dudaklarına
Heyecandan saçma sapan konuştum
Şerefimi ezip gelmiştim sana
Rahat edemiyorum sana hasret
Gönlüme meşgalem derde dermanım
Gel de şu garip kulunu mutlu et
Sen gibi hiçbir yerde bulamadım
Rahat edemiyorum sana hasret
Aklımdan şüphe eder oldum ben artık
Meğer uzak ellerin ellerime
Meğer ki kaçıyorsun benden artık
Korkunçsun diye kızarım kendime
Aklımdan şüphe eder oldum ben artık
Açım ve susuzum sensiz, anla ki
Şu yoldan geçti desinler koşayım
Kaçışı yok, bulacağım illa ki
Şu tepenin ardında desinler aşayım
Açım ve susuzum sensiz anla ki
Kim bu kadar güzel ol dedi sana
Öğretti kuğu gibi süzülmeyi
Kimdi O? Güller serpmişti sırana
Yolunda kabul etti üzülmeyi
Kim bu kadar güzel ol dedi sana
Çökünce karanlık şehrin üstüne
Belirdi hemen önümde hayalin
Işıklar yandı kaçtın. Sebebi ne?
Pek kısa sürdü yegane visalin
Çökünce karanlık şehrin üstüne
Açılınca gözlerim, başka sabah
Yanımdasın sandım, başın göğsümde
Gün yine kandırdın beni yine. Ah!
Hayalin gerçek gibiydi karşımda
Açılınca gözlerim, başka sabah
Ölürüm de bırakmam seni asla
Bir gülümseyişine feda herşey
Hayat bile önemsiz bu kıyasla
Bırakıp gider miyim hayret bir şey
Ölürüm de bırakmam seni asla
Zordur bir şiiri veyahut bir sevgiyi bitirmek
Ey kirpiğimden salınan yaş, sakın ola akma
Hayatta en büyük acı sevdiğini yitirmek
Yüzüme bir bak nolursun yokluğunla yakma
Mümkün müdür sana olan bir sevgiyi bitirmek
