bizi arkadaşım tanıştırmıştı cemil ile. cemil elektrikçiydi. çok iyi bi insandı. sikortası neyim de vardı. ben bunu annemlere anlatayım da gelsin beni istesin diye daha o an düşünmüştüm . ilk görüşte evet. bunu düşündüm.
cemil ; merhaba badegül dedi. selam dedim. biraz tanışma faslı sürdü. bizi tanıştıran arkaadşım gitti daha sonra. biraz konuştukran sonra cemil '' çok güzelsin ama ojelerin ve makyajın çok ağır kaçmış senin güzelliğini ben ıslak mendille silerim güzelim .p .p '' dedi.
''ne diyosun sen be salak .s .s'' dedim ben de. evet ilk intiba önemliydi ve ben süslenmiştim cemil için. o ise bunları beğenmeyiip bana laf sokmuştu. cevabı yapıştırdım hemen. tam bi türk kızıydım ve eleştiri kaldıramazdım.
en büyük aşklar nefretle başlar ya ; cemil ile tekrar görüşmeye başladık nasıl olduysa. kopamıyorduk. sık sık mahallenin en popüler parkında oturduk. saten eteğimi ve yeşil yeleğimi giydim. '' işte bu gün çok güzelsin '' dedi. hastalıkta sağlıkta namusum olur musun dedi. evet evet evet seni çok sefiyorum dedim. sevgili olmuştuk.
çok güzeldi..
adım badegül. gocam elektrikçi. cayil olabilirim emme gene de sözlük yazarıyım. nokta.
iç ses: artık biriyle çıkmam gerekiyormuş. dış ses: çıkalım mı seninle.
aradan iki hafta geçtikten sonraki iç ses: herkes yanılıyor arkadaş, biriyle çıkıyor olmam şart değil. dış ses: üzgünüm ya, ben çok sıkılıyorum böyle. ayrılalım biz en iyisi.
en uzun sevgili olma hikayemdi işte bu. sevgili olmama hikayemi ayıramadım çünkü onlar birlikte bir bütün.
sevgili 'olamama' hikayesi:
ben seni mutlu edemem.
çok mütevaziydi, teklifimi reddederken dahi hanımefendiliğini korumuştu. oysa ki ikimiz de biliyorduk benim kendisini mutlu edemeyeceğimi, onun benden daha iyilerini hak ettiğini ama aptal gibi açmıştım duygularımı. evet, aptallıktı resmen.
lgs'den yeterli puanı aldıktan sonra ilk tercihim olan ankara üniversitesi sevgililik bölümüne yerleştim. dört senelik öğrenim yaşamımdan sonra mezun oldum. daha sonra stajımı tamamlayarak sevgili olmaya hak kazandım.*
