insanları sadece “ kralsın kanka “ diye değerlendirmeyip kendileriyle yüzleşmeleri gerektiğinini belirttiğimden beri kalmadı. Eski “ kankalar “ kayboldu bir anda ortadan. Bir de mizah kabiliyetim olmadığı ve ciddi olduğum için de kimseyle “ kanka “ değilim. Mizahınız bol olsun “ kankalar “.
Hiç saymadım ki. Bir sürü arkadaşım var geneliyle de samimiyim. Hayatım boyunca arkadaşlarıma/arkadaşlığa çok değer verdiğim için hayatimda olanlarin hepsini seviyorum. Zaten hoşuma gitmeyenlerle ilişkimi kesmek zor olmuyor.
düşündüm sürekli olarak sohbet ettiğim ve görüştüğüm toplam arkadaş sayım on bunlar arasında sohbet etmek ve birlikte düşünmekten keyif aldığım arkadaş sayım bir. hiçlikten daha iyidir. Yalnız olmaya çok alıştım bir başka birinin arkadaşlığı da çok sarmıyor. insanın kafasına göre olanı bulmak çok zor bu yüzden arkadaşlarımı hep iyi niyetlerine göre seçerim. Akıllı olan da en yakınım olur zaten.
0 yalnız sıfır. etrafımdaki insanlar menfaat için benle arkadaşmış tek tek maskeleri düştü bende selamı sabahı kestim. yüzüme gülüp arkamdan iş çevirenler, hasetler, batmamı bekleyenler. bu nedenle sadece kendim kendimin samimi arkadaşıyım.
birde genellikle doğrucu olduğumdan, yalaka olup insanların duyması gerekenleri değil gerçekleri konuştuğumdan beni sevmezler. her zaman yeni bir köy ararım. kime dost dedik kahve içtiysek 40 yıllık hatır değil 40 satır hesabı sırtımdan bıçakladılar.
Bu devirde maalesef samimiyetten uzaklaşıyor insanlar.
Lisede çok sıkı grubumuz vardı lise bitti bugün fecebookta beni görseler arkadaşlık isteği bile yollamazlar
Üniversiteye gittim
4 sene boyunca 3/4 arkadaş takildik aramıza başka kimse girmedi 3 erkek bir kiz arkadaştik neredeyse küçük bir kavak yelleri dizisi olmuştuk (tabi kimse kimseyi zikmiyordu)
Üniversite bitti arkadaslarda bitti ararız sorariz buluşuruz falan dedik ama ne ben kimseyi aradim nede kimse beni
işe başladım yine aynı
Sürekli is değiştirmekten devamlı arkadaşım olmuyordu
Ha tekstilde bir arkadaşım vardı bana imzalı galatasarayli Burak Yılmaz forması hediye etmişti çocukta bildiğiniz koleksiyon varmış.arada onla görüşürüz oda tek bağ galatasarayli olmaamiz.
Her hafta maça gider birinden imzalı forma alırmış..
12 yıldır bir kişidir. Acil bir durum olmadıkça 3 ayda bir falan görüşüp üç gün aralıksıksız sohbet ederiz. Biraz şarap biraz kedi. Alışveriş yapmak,oyun oynamak, film izlemek gibi şeylerle vakit öldürmeden safi muhabbet ederiz. O sohbetlerimizden sonra ikimiz de hayatımızda bocaladığımız konularda doğru kararlar veririz.
Koccaman bir sıfır. Ciddi ciddi düşündüm de hiç kardeş diyebileceğim, dost sayabileceğim insanlar yok çevremde. Bunda benim hak edene hak ettiğini söyleme ve verme becerim de var tabi.
Arkadaştan öte 3 insan,
asla incinmeyeceğimi bildiğim can kardeşlerim, pırlanta gibiler öyle değerliler .
başka şehirlerde de olsak,
var olmaları yeter....
