Yazarların sahneye çıkarak, yaptıkları eylemlerdir. En son geçen sene tiyatroda rol almıştım, bu sene de türkü söyleyeceğim.
Allah'ım ne olur mikrofon bozulmasın. *
2 kere tiyatroda rol alıp, ikisinde de ezberimi unutmam sebebiyle benim için başlamadan bitmiştir.
işin acı tarafı ise lisede görev aldığım tiyatroda sadece 3-4 cümlem vardı.
yanılmıyorsam cumhuriyet bayramında lisede şiir okumuştum. o bu değilde, herkesin elinde mikrofon varken hocanın bana mikrofon vermemesi ve herkes cinnettin'e uyacak ritm olarak. onun sesi çok gür. o sizi yönlendirecek diyip mikrofonsuz bi şekilde hepsinin ortasında ve önünde sahnede durmamı istemesi, akabinde ben yüksek sesimle mikrofonsuz bile onların sesini bastırmam. salonda ufak çaplı bi gülme krizi yaşattı herkese. çok utandım amk. sahneden inerken elimde mikrofon olmaması sebebiyle rahatça yapabildiğim espri ise herkesi güldürmüştü. "lan iyiki mikrofon vermemişler, şiir okuturken kolonları patlattırırlardı yeminle"
ilkokul birinci sınıftan ilkokul beşinci sınıfa kadar her 23 nisan'da müsammerelerde şarkı söyledim. beşinci sınıfta sealed with a kiss'i söylemiştim. niyeyse öyle son buldu sahne hayatım. nerde hata yaptım bilmiyorum. *
