Ölmek istedim.ama çok hem de.hayallerimden vazgeçip de.ki bu benim için çok onemli.sonra olmek istememi sağlayan insanlara baktım.bunlar için kendime boyle bişey yapamam dedim onların dusundugunden çok daha değerliyim.ve onlar hiç bir şey.o zaman vazgeçtim işte.bisikletle yola atlıyodum,olmadı sonra bisikletin freni boşaldı.tutmadı.zorla durdum.donuste bıraktım o bisikleti bir kenara.bi evin çatı katısı tarzı gunbatımını goren bi yere oturdum ve hiç birşey dusunmedim.anladım ki daha yapacak çok şeyim var bu dunyada.ve oturdugum yerde incir ağacı varmış meğersem,uzanıp aldım ve onu yedim o anın keyfini çıkardım.
