(bkz: paranoid şizofreni).
Abd'deyken biri polis ve kelepçeyle, diğeri gönüllü "rehabilitasyon"a gittim. Bildiğin tımarhane aq demir parmaklıklı.
Ot içmekten düzenli.
Neyse bir gün bi o çocuğu gırtlaklarsan isterim raporumu.
bulimia nervoza.
3-4 senedir çektiğim, baş belası bir hastalık kendisi.
bazen çok ciddi ataklar geçirerek günde 5ten fazla kustuğumu hatırlıyorum.
kusamama durumunda sinir krizi geçirdiğim bir rahatsızlık. ağız içi yaralara, ağız çevresinde ve ellerde tahrişe sebep açıyor.
aynı zamanda kendine zarar verme düşünceleriyle gelen bir hastalık. eklenti paketleri var yani anlayacağınız.
ailemden zamanında sürekli, ' az ye, kilo alacaksın, ekmeği yeme artık' gibisinden şeyler duyduğum zaman hastalığın temeli atılmış oldu.
sonra tabii ergenlik geldi, kilomla ya da dış görünüşümle ilgili gereksiz yere eleştiriler almaya başladım.
kendimi çare olarak alkol ve sigaraya ittim. alkol içince ne yediğimi unuttuğumdan kusmak zorunda kalmıyordum. sigara da ağızdaki tat duyularını köreltiyor.
yani sözlük bu zor bir hastalık.
tedavi görüyordum fakat asla düzelemedim. beynimin köşesine yerleşmiş artık. kilolu olmasam da obez gibi görüyorum kendimi. hastalıklı gibi aynaya bakmaktan korkuyorum.
uzun lafın kısası bulimia işte.
Çevremdekiler tarafından takıntılı birisi olduğum söyleniyor. Obsesif olabilirim belki. Bazen aşırı sinirden panik atak a benzer nefes alıp vermede zorlanmalar yaşıyorum ve yüreğim daralıyor.
