Bi ara saçları uzatmaya karar vermiştim.. Saç uzatanlar bilir o uzama evresindeki saçma hali..
izmire bir ziyaret yapmam gerekti.. Saçlar saçma sapan olduğu için joleyi bastım üstüne birde şapka taktım siyah... Bakımsız bi dönemdeyim e tabi sakalda uzun.. Saç sakal karışık anlayacağınız... Neyse indim otogarda bir iki telefon görüşmesi yaptım.. izmirde bulunma sebebim olan kişiyle buluşma yeri ayarladık. Bindim servislerden gideceğim yere gidene.. ineceğim yerde indim beklemeye başladım.. Fazla da hereket etmiyorum hani kaybolurum falan çok gelmemişim izmire.. Buluşulacak kişiyi arıyorum nerdesin diye daha evden çıkmamış sinirleniyorum falan. Sürekli bi telefon trafiği.. Arada evi de arıyorum ben geldim diye. Neyse dedim ya sağa sola gitmeden dikiliyorum indiğim yerde.. Bi baktım bi motorize ekip üzerime üzerime geliyor.. Bende kaldırımdayım doğal olarak. Yol ortasında mı bekliyim amk. Bi yandanda adamlara kızıyorum.. Ulan poliste kaldırımdan giderse motorla halk naapsın diyorum içimden.. Ekip geldi geldi zırt diye önümde durmaz mı?. Hiç polisle bu kadar yakın ikili ilişkim olmadı.. Korktum bi an.. Lan nooluyoruz diyorum yine içimden. içimden konuşmayı severim.. Neyse arkada oturan lavuk indi.. Napıyorsun burda dedi.. Nerden geliyorsun.. Nerelisin.. Adın ne... Anasını satayım bi sussa cevap vericem zaten.. Böyle lap lup sorunca benim elim ayağım titremeye başladı iyice höt dese bilekleri uzatıcam hadi alın götürün beni dicem.. Neyse sustu sonunda ben sorduğu sırayla cevap verdim sorularına kimliği istedi onu da verdim.. Gbt ye falan baktılar temiz.. Bu tiple fazla dikkat çekiyorsun burda git karşıdaki kafelere otur bekle dediler.. Tamam abi siz isteyin ben eve de dönerim sıkıntı yok dedim.. Gülüştük.. Ben kafelere doğru bi iki adım attım.. Gitti lavuklar... Onlar gidince bi iki adım geri attım eski yerime döndüm.. Oturdum kaldırıma. Bi sigara yaktım.. Aradım gelecek kişi... Seni dee yapacağın işi deeee geleceğin buluşma noktadını daaa saydım sövdüm.. Sonra anlattım durumu.. Geldi sonra.. Neyse burdan sonrası çok önemli değil sizin için...
bir yaz gecesi iş çıkışı kız arkadaşımla buluşmuştum ve bir okulun bahçesine oturmuştuk. karanlıktı kimselerde göremezdi kolay kolay ara sıra da yıldızlara karşı öpüşüyoduk derken bir ekip arabası yaklaştı okulun önüne. devriye geziyolardır dedim ama polisler arabadan indi ve okulun içine girdi. yanımıza doğru gelmeye başladırlar merhaba gençler deyip kimliklerimizi istediler. birileri bizi ihbar etmiş okulun bahçesinde 2 şüpheli şahıs var diye. verdik kimlikleri polis biraz torbacı muamelesi yaptıktan sonra zar zor verip kimlikleri yolladı bizi. burdan bizi ihbar eden şahısa sesleniyor be amına koyduğum evladı karanlıkta ben bile kızı zor görürken sen bizi nerden görüpte ihbar ettin amına koyduğumun baykuş görüşlüsü.
Yoldayım bir gün su aldım karşıdan karşıya geçeceğim. Kaza olmuş, adamlar da polisi aramış. Tam ben geçecekken polis geldi ve durdu. Ben de olayları izleyeyim dedim.Polise bakmaya başladım. O da bana baktı. Yanıma geldi ve siz mi kaza yaptınız dedi. Panikledim bi an yok ağabey karşıya geçeceğim ben dedim. Polis de tamam o zaman dikkatli geç dedi. Bu da böyle bir anımdır.
Sene 1999 Rize'den sarp sınır kapısına gidiyorum o zamanlar Karadeniz duble yolu yok tabi, yol iki şerit virajlı ve sollama yapmaya müsait bir yol değil. Arhavi yi yeni geçmiştim önüme Alman plakalı bir transporter denk geldi onun önünde de 55 plakalı bir Ford 100 v vardı, Ford yolda resmen 8 çiziyordu adam büyük ihtimalle sarhoştu, yolda sekiz çizdiği için almancı onu sollayamıyordu baktım bu iş böyle olmayacak bi ara almancıyı sollayıp ikisinin arasına girdim öndeki sola kayıp sol şeride 1, 1,5 metre girip sonra yavaşça tekrar sağa giriyordu hareketleri senkronizeydi ben adamı iyice tahlil etmiştim karşı yönün boş olduğu bir anda
o tekrar sola çıkınca bende sol şeride çıktım ve sağa kaymasını bekledim o sağa girmeye başlayınca ben gaza asılıp sinek kaydı bir şekilde onu solladım ve gittim 5, 6 km gittikten sonra şu an karayolları kantarının olduğu yerde aynasızlar durdurdu beni.
- Merhaba iyi akşamlar ehliyet ve ruhsatı alabilirmiyim?
+ ''Niye alamayacaksın buyur'' dedim.
Evraklara baktı sonra bana dediki "arabanın camları siyah film bu yasak git şefi gör"
Baktım yolun ortasında bir polis var ama komiser falan değil ben tam onun yanına giderken almancı ve peşinden de sarhoş geldi almancının evraklarına baktı ve tamam gidebilirsin dedi ben de polise "abi onun camlarıda siyah onu bırakıyorsunda beni neden bırakmıyorsun dedim"
- o yabancı misafir sayılır sen boşver onu dedi
Neyse ben yoldaki polisle beraber ekip arabasına doğru geçtim ve o sırada diğer polis sarhoşu ekip arabasının yanına getirdi adam resmen kör kütüktü ve ayakta duramıyordu polis alkolmetreyi çıkardı ve şarhoşa;
- "bak anlaşalım 50 ye kadar senin üstü devletin" dedi.
Neyse adam üfledi sonra polis cihazı okumaya başladı sarhoşta;
- abi ardeşen de yemek yerken iki bira attım o kadar.
Polis "120, 130, 150 ohoo 210 ne iki birası amuha goyim küple içmişsin sen be abi" dedi sarhoşun ruhsatını aldı ve sen git arabanı az ileriye al ben oraya tır çekeceğim dedi.
Ben işi çaktım bizimle sarhoşun yanında pazarlığa girmek istemiyorlardı çünkü onu çok iyi ısıracaklardı.
Ee dedi bana ne yapacağız şimdi.
- abi dedim pazarcıyız biz otele para vermeyelim diye bu sıcakta arabada yatacağız yap bi güzellik.
Iyi tamam dedi devletin arabasına bi benzin parası atın gidin dedi.
Bende cebimden iki tane 1 milyonluk banknot çıkartıp aynasıza verdim
- "bu be amına goyim bunla benzin mi alınır" dedi.
Bende abi iki milyonluk koyarsın dedim ve o anda kapıya yüklenince aynasızın ayağı kapı ile
marşpiyerin arasına sıkıştı adam can havliyle havaya fırlayınca kafası tavana çarptı;
- "tamam burdan defolun gidin de nereye giderseniz gidin," dedi ve biz yolu yardık.
Ama eminim ki bizden o gece alamadıklarının acısını o sarhoştan misliyle çıkarmışlardır hoş bizde o sarhoşun yüzü suyu hürmetine yırttık ya paçayı neyse.
Bu da böyle bir anımdır.
Not. Polise rüşvet vermek hiç hoş bir şey değil ama ne yaparsın işte gariban zamanımızdı.
Saat sabaha karşı 4. Yer izmirin ünlü halı sahalarından biri.
Maç bitmiş olanca erkeklikle yaklaşık 20 kişi perem perem sağa sola dağılmış. O an başıma geleceklerden habersiz arabama doğru gelmiş bulundum. Ulan kaputtan ses geliyo baya bildiğin bişey cıyaklıyo neyse açtım kaputu baktım bi kedi yavrusu, uğraşıyorum çıkarmaya ama ne mümkün elimi uzattıkça kaçıyo bizim ufaklık, neyse dedim bu böyle olmucak polis çağırayım, neyse uyku sersemi iki tane polis geldi.
+ Hayırdır gardaş ( muhtemelen iç anadolulu )
- abi kedi var çıkmıyo bi türlü aklıma siz geldiniz aramak zorunda kaldım bende.
+ su varmı arabada gardaş varsa getir hele.
- dur abi getireyim
suyu alan polis abimiz tüm suyu motora boca etmek suretiyle kediye doğru döktü. Ulan bi baktım bizim ufak yaratık atladı kaputtan kaçtı.
+ gardaş az yaratıcı ol yav kediler sudan kaçar.
- eyvallah abi demekle yetindim, üstüne de kedi tarafından cırmıklandım anasını satıyım.
Benim 45 dakka uğraşıp çıkaramadığım kediyi 30 saniyede çıkardı adam. Yaratıcı polis dalında 1.liği hakketti bence.
Bu sabah saat dört buçukta gaziantep'in Nizip ilçesine indim iş için. işim saat tam dokuz buçukta başlayacaktı.
En azından bir kaç saat uyurum diye atladım taksiye öğretmen evine dedim. Oteller ne idüğü belirsiz. Şansıma kapalıydı öğretmenevi. in cin top oynuyor gece karanlığında sokaklarda. Lan bi de rüzgar esiyor. Bi camiye yanaştım götüm götüm. Şöyle bi içeriyi süzdüm cık yatılmaz. Mecburen gittim merkezdeki parkın banklarına oturdum.
5 dk sonra bi ekip arabası yanaştı. Kardeş s.a. Hayırdır ne bekliyorsun burda dedi. Dedim valla memur bey avukatım ihaleye gircem bekliyorum böyle.
Meğer beni ihbar etmişler amk yfjshsjsh. Sırt çantasıyla şüpheli bi şahıs dolaşıyor diye. Kimliğimi verdim kısaca kontrol ettiler. Kusura bakmayın avukat bey deyip gittiler.
Kalktım ordan arşınladım sokakları. Patlıyorum amk sıkıntıdan. Sigaram da bitti. Bu sefer başla bi parka oturdum. 10 dk sonra bi ekip arabası daha yanaştı. Hay dedim sikeyim böyle işi. Meğer bizim daha önce gelen ekipmiş. Gel avukat bey poğaça falan alalım dediler. Bindim arabaya poğaça aldık, oturduk bi kahveye gömdük hepsini. Sonra Diyarbakırlı sarma bi sigara uzattı. Havada kaptım. Sohbet muhabbet. Kalkarken de bi hatıra fotoğrafı. Güzel bir anı oldu gerçekten.
anaokulu öğrencisiydim. 23 nisan kutlamaları için bütün okullar şehir stadyumuna götürülüyordu, büyük sınıflar bando takımı olarak gidiyordu biz de arkadan yürüyorduk falan filan. benim annem bizi izlemeye biraz geç gelmiş, diğer velilerin olduğu bölümden izleyememiş yani. neyse, mevzular bitti, dağılacağız. baktım herkesin annesi tek tek gelip alıyo çocuğunu, annesi gelmeyene de öğretmen gidip soruyo "yavrum annen nerde" falan filan. benimki ortalarda yok. tedirgin tedirgin bekliyorum. hayatım boyunca tedirgin oldum zaten.
öğretmenimiz bana hiç sormadı, oğlum annen nerede, sen ne bok yiyeceksin diye. o gün çocuklara bile sosyal statülerine göre ayrımcılık yapıldığını anladım, bu ayrıntıyı da vermek istiyorum. o yaşımda ben siklenmediğimi anladım, ailem biraz paralı olsaydı ya da ne bileyim babam kamyoncu değil de memur olsaydı o gün anneme teslim edileceğimi biliyordum. o öğretmenden de hala nefret ederim.
neyse, baktım beni sikleyen yok, çıktım dışarı başladım bağıra bağıra ağlamaya. iki tane polis geldi hemen yanıma ama onlar gelince bende film iyice koptu zaten. ulan zannediyorum ki annem beni asla bulamayacak, hayatımın geri kalanını kimsesizler yurdunda geçireceğim. çünkü polis gelince otomatikman iş ciddiye binmiş gibi bir algı oluşuyo, yaş altı.
aradan beş dakika geçti annem geldi. hiçbir şey olmamış gibi eve gittik. biraz hayal kırıklığına uğramadım desem yalan olur yalnız, en azından bi karakol yapsak iyiydi.
zaman geçtikçe güzellikleri azalan anılardır.
ben o günleri hatırlarım. terörün zirve yaptığı yıllarda polislerin, polis ailelerinin nasıl birbiri ile yardımlaştığını; nasıl dayanıştığını.
yeri gelir korkudan, güvenlik endişesinden -doğu illerinde- lojmanlarda bir ailenin evinde kalınırdı. göreve giden eş için herkes endişe eder; göreve gitmeyenin evinde kalan herkes aile ferdi olarak bellenirdi.
yalnızca doğu illerine has bir dayanışma söz konusu değildi. batı illerinde de, bu dönemleri yani zor dönemleri geçirmiş kimseler meslekdaşlarının aileleri ile daha farklı ilişkiler geliştirdi. ama gel zaman git zaman o adamlar gitti. silah arkadaşı, aile dostu adamlar, çok klişe bir tabir ama sırtını birbirinden başka kimseye dayayamayacağını bilen adamlar gitti, onların yerine şu an sağda solda gördüğümüz bencilin, çıkarcının bayrak taşıyanı lise, üniversite mezunu, dert tasa görmemiş polisler geldi. polis çocuğu olduğunuzu anladığında size bakışı bile değişen beyaz saçlı memur amcalar gitti, yerine kendini matah bir şey zanneden ukala tipler -çok büyük bir kısmı ne yazık ki- geldi.
benim için polislerle yaşanılan anılardan bahsedilmeye değen şey genel hatlarıyla bunlardır.
