haydi kabolalım diye girdiğimiz ormanda kaybolduk. arkadaşlardan biri polis diğeride babet çorabı giyen bir pazarlamacıydı. karanlık çöktüğünde gerçekten kaybolduğumuzu anladık ve biraz tısrtık. açıkçası ben tırsmadım çok eğlendim. internet olmadığı için telefonlardaki haritalarda arazi yapısını yolları köyleri göremedik. çünkü çok yavaş veri akıyordu. bir de ağaçlar zaten yirmi metre. kayalıklar, sarp uçurumlar vs. saatlerce dolandık. en son bir patika bulup sabaha karşı asfalta indik. hayatımın en heyecanlı anları listesinde ilk yüze girmez ama yakın zaman aktivitelerimin içinde iyi olanlardandı.
