Sigara diyemem. Iki gundur sartlar yuzunden icmiyorum. Ve ne bas agrisi ne de gerginlik. Sigara diye krizlere de girmiyorum. Ailemden uzakken gunde nerdeyse iki paket iciyorum. Sanirim tamamen ortam ve sıkıntıdan
mücadele ettiğim pek söylenemez ama sigarayı bırakmak istiyorum.
sigarayı bırakmayı denemek için hayatımda radikal bir değişiklik olmasını gerekiyor sanırım.
ancak bu değişim kısa vadede pek mümkün gözükmüyor. aksine sürgit hayatın monotonluğu zaman geçtikçe daha da rayına oturuyor.
dedemin dedesinin atalarının fotoğraflarını saklarım tamam anlaşılabilir,atalarım.fakat sahaflar da bulduğum hiç tanımadığım insanların neden ve nasıl kıyıp attığına inanamadığım fotoğraflarını da toplayıp albümlerde saklıyorum,kendime dehşetle hayret ederek.
Her türlü uyuşturucuyu kullandım desem yalan olur ama bir cogunu kullanmışımdır.Not:Övünmek için demiyorum.Ama hiç biri bir insanın özlemi kadar acı vermiyordur çünkü o özlem oldukça uyuşturucu da oluyor. Yani demem o ki. Yanlış birine aşık git başka şeylere bağımlı ol daha iyi.
Internet ile uğraşıyorum bu konuda. Bir de hem karamsar hem de supheciyim. Ayrıca çok konuşuyorum bu herkesçe söyleniyor. Susmayı beceremiyor değilim ama susmak durumunda olduğum insanların yanında olmaktansa konuşmamdan mutlu olan insanların yanına gitmeyi arıyorum.
