kendinle konuşmak için kendinden izin istemek,izni vermemek,kendine küfür etmek,küfür
ettiğin için kendine kızmak,kendine kızdığın için bir daha kendine kızmak,özet geçmeyi
öğrenememek.
pek kusur olarak görmesem de renk körlüğüdür. sadece zamanında sadece kaptan olmamı engellemiştir. bir de sınıfta bu durum konuşulduğunda bütün arkadaşların 'şu hangi renk?' 'sen bunu kırmızı mı görüyon şimdi?' gibi saçma sorularla karşılaştırmıştır beni. onun dışında bir yamuğu yoktur.
Olur olmadık sinirlenebilme kabiliyetine sahip olmak , haksız dahi olsam haklı çıkmak için her eyleme başvurmak , aşık olunca mallaşma , egoistiliği yaşam tarzı olacak kadar benimsemek vs. vs. ama kahretsin yinede ne olursa olsun bunlar bi eksiklik göstergesi değil kesinlikle.
(bkz: ego sıçmak)