Heralde hepimizde en az bir tane de olsa vardır diye düşündüğüm, insanın kendisine veya çevresine maddi manevi zarar veren huylarıdır. Örneğin benimkisi gurursuz olmak. Evet tam olarak bu. Karşıdaki insanın bir tarafı kalkar mi acaba demeden, kendimi biraz ağırdan alayım demeden, yazıyorum çiziyorum konuşuyorum. Kendimi frenlemem gerek. Arkadaş canlısı olmak, sıcakkanlı olmak, duygularını karşıdakine açmak çoğu zaman ise yaramıyor .
Herkesi iyi görüp söylediklerinin altında kalıyorum, kalp kıramiyorum. Din konusunda kimseye müsamaha göstermem ama diğer konularda haklı da olsam kalp kırmaktan cekiniyorum. Aslında vereceksin ağzının payını ama pek basaramiyorum.
Herkesi kendim gibi sanma huyumdan kurtulmam gerek bu yuzden insanlara guvenemiyorum. Hepsi benim.gibi arkadan is ceviren kotu kalpli insanlar sanmam.Belkide arada kalbi iyilikle yogrulmuslari vardir. Ama geneli bok gibi geliyo kendim.gibi.
bozuk uyku düzeni. yoo yoo, sabah yatıp akşam kalkmaktan bahsetmiyorum... o da bir düzen sonuçta.
ben bir kalkıyorum, bir daha yatamıyorum. nasıl yapacaz?
Siyasi görüş.
Kendi çevremin benimsediği görüşü seçmeliydim.
Dini düşünceler.
Ailem neyse o olmalıydım kendi irademi kullanıp okumamalı, kalbime yakın geleni seçmemeliydim.
Müzik zevki
O saçma "orta asya barbarları"nı dinlemekten vazgeçmeliyim. "Normal" şeyleri dinlemeliyim.
ilgi alanları
Bana hiç faydası olmayacak özbekçe, kırgızca gibi dillere harcadığım çabayı ingilizce ve almanca için harcamalıyım. "Çocukca" kore sevdasını bırakmalı, "terörist" çeçenleri okumamalıydım. Pucca, kürk mantolu madonna vs okumalıydım.
insanlarla iletişim kurmalıydım.
