arkadaşıyla konuşurken: Hacım, derste: hocam, sözlükte: an itibariyle ve bu kadar, anne veya sevgili ile konuşurken: tamam... Bu kelimeleri kullanarak geçiyor zaten yazarların ömrü gerisi fasa fiso.
mesela bir fıkra anlatıyorum sonra fıkrayı bitirince 'falan' diyorum o ne pis alışkanlıktır mesela,
düşünsene alper, melis'in şuraya gittiğini 'falan'. bu ne lan bu ne amk ya.
''sizin müdür olmanız her konuda haklı olacağınızı göstermez'' dir benim klişem. cümlenin içine ''müdür'' yerine makam ve mevki ile size üstünlük kurmaya çalışan akıl yoksunu her hangi bir yetkilinin sıfatını yazabilir, söyleyebilir sizin.