Sabah kalktığımda kıçı başı dağılmış olarak uyanmamak. Aynaya baktığımda gayet normal bir insan görebiliyorum. Sanki uyku mahmurluğundan nasibini almamış gibi. Çok güzel bir huy bence kıçı başı dağıtmamak. *
Insanlarin verdigi bir duygu hissinin icten mi gelip yapmacik mi oldugunu anlayabilme ozelligi. Bu ozellik yuzunden ne kadar arkadasim varsa aram sogudu, zaten cokta arkadasim yoktur. Lanet gibi bir sey sanirim.
Gestapoyum allah vergisi bende memnun değilim aslinda bu durumdan çok insan iliskilerimi derinden yaralamakta. Ama işe şöyle yaramakta; insanlarin % 50 üzeri mal olduğundan size yaklaşması zor oluyor mal zaten gerekte yok. Kafam rahat antisosyalizm yaşa sen!
