yazarların kendi yazdıkları şiirden bir kuple

entry10 galeri0
    1.
  1. bir kara duman gibi dağılırken hatıran rüzgarda
    son damla bir kar kokusuydu düşlerimde duyduğum
    tek dişi kalmış yalnızlığım kor bir alev gibi koynumda
    emin ol kş sevdiğim sadece ümitsizlik teninde bulduğum.

    tanım:yazarların kendi yazdıkları şiirlerden bir bölümdür.
    2 ...
  2. 2.
  3. dünya denen cennetteki hayat ormanında ölüm çiçeği açan tek ağacım.

    yapraklarım solgun gövdem yorgun yüreğim kırgın.
    5 ...
  4. 3.
  5. eski bir kapı kadar kilidime sadığım.
    2 ...
  6. 4.
  7. sana gönlümü verdim ey yar!
    hadi bana götünü ver.
    3 ...
  8. 5.
  9. Gözlerini bende bırak sen git

    Kuytuda kalmış sevdalarıma bırak yüreğimi

    Ne bir matem

    Ne bir gözyaşıdır keder

    Anlayınca ayrılıkları

    Elayı sev tozlu hatıralarda

    Gülümsemeyi sev bir martının bakışında

    Sev işte

    Sev, hasretin busesinde tutsak yüreğimi fütursuzca...
    2 ...
  10. 6.
  11. önceleri bir düştü aşk, gülümserdik uyurken;
    sonra bir düştü aşk, dudağından kaldırdık kahpelerin.

    önceleri bir düştün güzel kız, ağlayarak uyandım;
    sonra bir düştün gözümden, şimdi kupkuru gözlerim.

    önceleri bir düştüm, hayat bana imrendi;
    sonra bir düştüm, anladım: böyle büyürdü her düş...
    3 ...
  12. 7.
  13. 8.
  14. Seni neden sevdiğimin cevabını arıyorum...
    2 ...
  15. 9.
  16. alıştım bu yağmurlu havaya

    kışı çıkarmam ben, zannetmem

    üstümde hep soğukluğu ölümün

    sarın beni ısınırım belki, ama zannetmem

    acımayan yerim kalmadı artık vurabilirsiniz

    bırakmam zaten size karşı koymam

    vurun bana iyice vurun rahatlarsınız

    gömün veya beni gömün rahatlarsınız

    kışı çıkarmam ben zannetmem

    alıştım ben bu karamsarlığa

    ölmeyen yerim kalmadı

    beni vurabilirsiniz.
    0 ...
  17. 10.
  18. Aldığum nefes değül
    Onca nale içünde,
    Heç birü derman değül
    Bunca merhem içünde...
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük