1.
bir kara duman gibi dağılırken hatıran rüzgarda
son damla bir kar kokusuydu düşlerimde duyduğum
tek dişi kalmış yalnızlığım kor bir alev gibi koynumda
emin ol kş sevdiğim sadece ümitsizlik teninde bulduğum.
tanım:yazarların kendi yazdıkları şiirlerden bir bölümdür.
2.
dünya denen cennetteki hayat ormanında ölüm çiçeği açan tek ağacım.
yapraklarım solgun gövdem yorgun yüreğim kırgın.
3.
eski bir kapı kadar kilidime sadığım.
4.
sana gönlümü verdim ey yar!
hadi bana götünü ver.
5.
Gözlerini bende bırak sen git
Kuytuda kalmış sevdalarıma bırak yüreğimi
Ne bir matem
Ne bir gözyaşıdır keder
Anlayınca ayrılıkları
Elayı sev tozlu hatıralarda
Gülümsemeyi sev bir martının bakışında
Sev işte
Sev, hasretin busesinde tutsak yüreğimi fütursuzca...
6.
önceleri bir düştü aşk, gülümserdik uyurken;
sonra bir düştü aşk, dudağından kaldırdık kahpelerin.
önceleri bir düştün güzel kız, ağlayarak uyandım;
sonra bir düştün gözümden, şimdi kupkuru gözlerim.
önceleri bir düştüm, hayat bana imrendi;
sonra bir düştüm, anladım: böyle büyürdü her düş...
7.
Kopacan sarilsam yürekten solursun.
8.
Seni neden sevdiğimin cevabını arıyorum...
9.
alıştım bu yağmurlu havaya
kışı çıkarmam ben, zannetmem
üstümde hep soğukluğu ölümün
sarın beni ısınırım belki, ama zannetmem
acımayan yerim kalmadı artık vurabilirsiniz
bırakmam zaten size karşı koymam
vurun bana iyice vurun rahatlarsınız
gömün veya beni gömün rahatlarsınız
kışı çıkarmam ben zannetmem
alıştım ben bu karamsarlığa
ölmeyen yerim kalmadı
beni vurabilirsiniz.
10.
Aldığum nefes değül
Onca nale içünde,
Heç birü derman değül
Bunca merhem içünde...