Anı defterine yazdıklarımı geri dönüp okuyamamak çok acı verici. insana kendinden kaçıyormuş hissi veriyor. Sanki o hissedilenleri ben hissetmemişim, o duygular bana ait değilmiş gibi. Bir de insan kendinden korkuyor, kuvvetinden hislerinin. Her insanda olan bu eğilime dur diyemiyoruz, geçmişi biraz çöpe atıyor veya mühürlüyoruz. Kendimiz hakkında bilmek istemediğimiz gerçekleri de anılarla öylece çöpe terk ediyoruz.
Sinsi olmam. Sessizce durup hiç belli etmeden karşı tarafa bilerek,isteyerek acı çektirebilirim. En iğrenç özelliğimdir. O an bağırmak ve içimi boşaltmak yerine sessizce intikam almak tercihimdir hep. Gerçekten karakterimdeki en büyük kusur tam olarak bu.
inatçıyım, Bazen çekilmez oluyorum, seversen adam gibi severim herşeyin veririm, çok yemek seçerim, iyi bir dinleyiciyi. Şimdilik bu kadar kalanı sürpriz.
dirseğimi yalayabiliyorum.
neden buraya bu yazıldı bilmiyorum eşşek kadar adama yakışıyor mu hiç?
fizik kurallarına aykırı dedi bi okutman arkadaş ben kırarım lan tüm kuralları özgürüm ben dedim.
