iğrenç resimlerime ve kimseyle paylaşmamak uğruna harfleri simgeler haline getirdiğim dilimle iki yüzlü olan her şeyden, insanlardan hatta hayattan tek kaçış yolum bir kalem ve bir kağıt.
bazen şarkıların bile anlamsızlaşmaya başladığı noktada beni serin sulara ulaştıran son çıkış bir kağıda ağlamak.
