Afedersin, ruhunu klozete atıp sifonu çeken, halı motifi izleyen varlıklara da, " insan" denmesi.
Yani ben de insanım, o da insan öyle mi?!
Yooo dostum o halde ben insan değilim, mmmm şeyim ben, mmmmm fesleğen!
Evet ben fesleğenim, hatta karpuz çekirdeğiyim!
kıymet verdiğin insanı hiç bilmeden/istemeden/farkında olmadan kendinden uzaklaştırmak ve böyle bir durumla ilk kez karşılaşıldığı için içi çok acımak.
çok umursamaz, eğlenmeyi seven, çok gülen bir insanım. kendimi bildim bileli böyle oldum. sonrasında bir haber okudum. bir anne, çocuklarının eline ısınmaları için saç kurutma makinesi veriyor, sonrasında yan odada intihar ediyordu. bu haberi okuduğum günden beri eskisi gibi gülemedim. ara ara aklıma gelir, içim acır.
bazen (bkz: derdimi sikeyim) diyorum ama diğer yandan da fifa 07'nin en güzel soundtrack'i (bkz: kaleidoscope)'un spotify'da yer almamasına çok üzülüyorum.
Akıl ve kalp farklı şeyler söylerken, akla kulak verip kalbi mahzun bırakmak.
Yanlış anlaşılmak ve bunu düzeltememenin sonucundaki vicdan rahatsızlığı.
son sınıfta iyi geçen vizelere güvenip bu sefer büte kalmayacam deyip ilk firdiği sınavı AA ile vererek daha da ümitlenip aynı gün içindeki 2 sınavdan da büte kalmak.
bukowski gibi bir yazarın başarısızlıkları ile başarılı olan dönemde yine herşeye rağmen hayatını boktan geçirmesi ve yaşaması tüm yazarları derinden üzen şeylerin başında gelir.
insanın hayallerinin çalınması ve bir daha kurulacak hayal kalmaması.Aslında sevildiğinizi sandığınız insanlar tarafından sevilmemek, güvendiğiniz kişilerin koca bir yalan olması ve bile bile her şeye devam etmek.
aslında o kadar çok şey var ki içimizi acıtan, yaz yaz bitmez. Yolda gördüğüm sırtında sepetle dolanıp yine de dilenmeyen yaşlı adamlar. O tatlı yüzünü kullanıp dilenmeyi seçebilecekken yine de dilenmeyip simit satan, mendil satan çocuklar.Ve en kötüsü de bu insanlara pislik gözüyle bakan beş para etmez insanoğlu. Genelleme yapmak istemiyorum ama çoğu insanımız böyle. Kimse kimseden üstün değil amınakoydumun dünyasında, anlayın.
birgün sevdiğim herkesi kaybedebileceğim geçmişe istesem de dönemeyeceğim gerçeğinin farkında olarak yaşamak. düşüncesi bile insanının canını acıtmaya yeten bir şeye önce ölen kişi olunmazsa gerçekte katlanacak olmak dayanılamaz bir şey olmalı. dünya sevilesi bir yer değil.
