hem ülkemizi çok seviyorum, hem de daha özgür, daha gelişmiş bir ülkeye yerleşmek istiyorum. ne türkiye ile oluyor, ne de türkiye'siz oluyor. ben bu topraklara aitim, başka bir ülkede mutlu olabilir miyim bilmiyorum.
bütün sorunlarına rağmen türkiye'yi çok seviyorum, vazgeçemiyorum. bazen bu topraklarda yetiştiğim için kendimi şanslı hissediyorum, bazen de keşke daha medeni bir ülkede yetişseydim, ne kadar şanssızım diyorum. coğrafya hakikaten kader galiba. aidiyet duygusu ruhumuza, dna'larımıza işlemiş. başka bir ülkeye göç etsem bile türkiye sürekli aklımda olurdu, hep özlerdim. ben bu ülkeden hiç vazgeçemeyeceğim.
türkiye'nin batısından doğusuna, kuzeyinden güneyine, her karış toprağına, her insanına selam olsun. keşke hiç kavga etmeden, barış içinde yaşayabilsek. keşke birbirimizi sevip sayabilsek. keşke siyasilerin halkı ayrıştırmasına izin vermesek. keşke, keşke, keşke, keşke...
hepimiz üç aşağı beş yukarı aynı sorunları yaşıyoruz, neden birbirimizle kavga ediyoruz. biz aynı coğrafyanın insanlarıyız, kader ortaklarıyız, neden mutlu ve huzurlu yaşamak varken sürekli sorun çıkarıyoruz. bu zamana kadar kavga ettik de ne geçti elimize. birbirimize saygı duymamız bu kadar mı zor? herkes aynı görüşte olamaz ki, hangi ülkede görülmüş halkın tamamının aynı görüşte olduğu. biri ormanı daha çok severken, diğeri denizi daha çok sever, birinin favori rengi yeşilken, diğerinin mavidir. biri galatasaray taraftarıyken, diğeri fenerbahçe taraftarı olabilir. biri inançlıyken, diğeri inançsız olabilir. neden birbirimizi olduğumuz gibi kabul etmiyoruz?
birkaç hafta sonra yıl olacak 2025. gelin hep beraber değişelim. birbirimizi sevelim sayalım. dışardan bakan düşman, bizim görüşlerimizle ilgilenmez. ülkemizi nasıl ele geçirebileceğinin ve bizleri nasıl yok edebileceğinin planlarını yapar. biz böyle ayrışıp durursak düşman için kolay lokma oluruz. artık medeniyeti tam olarak sindirelim. artık tamamen birlik olalım. düşüncelerimiz farklı olsa da hepimiz aynı coğrafyanın insanlarıyız. ben ülkemden hiç kimse ile kavga etmek istemiyorum. yurtta barış, dünyada barış!
27.12.2020 tarihinde yazdığım bir yazım... bu sözlükte beni çok kışkırtan doğarken beyni annesinin karnında kalmış tiplere rağmen düşüncelerim değişmedi.
