yazarların okumayı sökünce baştan sona okuyup bitirdikleri ilk kitaplardır. okumadan önce annem bana türlü hikayeler okurdu çoğu resimliydi tabi üstüne bir de kendimiz devam masalı uydurduğumuzdan hayal gücüm baya gelişmişti. ama kendi başıma okudupum ilk kitaptan sonra gerçeklerin öyle olmadığını anlamıştım. resimlere bakarak düşündüğüm şeyler yazmıyordu orada. benim hayal gücüm kadar geniş değildi orda yazılanlar. ve okuya okuya hayal gücüm de daraldı benim.
okulda zorla okutulanları bir kenara bırakırsak, aklıma ilk gelen orta okulda okuduğum bitmeyen kavga, silahlara veda, çanlar kimin için çalıyor kitapları...
ben biliyorum o yaşta bana bu kitapları okutanlara ne yapacağımı!
cin ali serisi, ayşegül tatilde, ayşegül okulda falan. Millet harry potter falan okumuş. Ya onlar okumayı söktükten 8 sene sonra başladılar kitap okumaya ya da ben gerizekalıymışım. Anlamam ki la 6 yaşında harry potter'ı.
ömer seyfettin'in hikayelerinin derlendiği kitap vardı evde. sanıyorum bir gazeteden kupon biriktirilerek alınmış. o kitaptaki ilk hikaye olan ant'ı okumuştum.
'kitap okumayı sevmeyen çocuk'
ailesinin psikopatlığı içerisinde eriyen bir çocuğu anlatıyordu, tüm kitabı her sayfasına kadar hatırlıyorsan psikolojim de derin izler bırakmış olabileceğinden şüpheleniyorum.
