Sozluk yazarlarinin ilk halay başı olukları yaşlaridir.
13 yasindaydim. Her zamanki gibi bi akrabamizin dugunuydu ve yine her zamanki gibi halayin ortasina samimi oldugum bir arkadasimin yanina girip halay cekiyordum. O sirada halaydakiler cosuyordu ama nedense halay basina dogru ilerledigimi farkettim, git gide sağimda insan kalmamaya basladi. Son beş, son uç, son iki, bir derken... Evet halay başı olmustum daha ellerimi serbest nasil hareket ettirecegim bilmiyordum elimde mendil bile yoktu. Sap gibi ortada kaldim derken Üstün zekam sonucunda solumdaki arkadasin mendili aklima geldi ve sipşak aldim o mendili. Ve basladi halaybasi maceram bence cok guzeldi sag elim ozgurce hareket ediyordu, bir o yana bir bu yana. Ayrica halaybasi oldugumdan oturu halayi yonlendiriyordum istedigim şekilde liderlik cok hos bir duyguydu. halay ahalisi nereye cekersen oraya geliyordu. Benim halay basligim sayesinde dugun sarkicimiz bir kere bile '' lutfen halayi genis tutalim'' uyarisinda bulunmadi. Bu dugunlerimizde bir ilkti. Sonra ben de pes ettim birakip kenara cekildim. Artik yeni bi hayat beni bekliyodu cunku biliyordum artik ben dugunlerin aranan halaybasisiydim. Bu sorumlulukla bu gunlere kadar sayisiz dugun devirdim kimleri kimleri everdim.. Hey gidi gencligimm. Saygılar.
