yazarların hayatlarındaki ilk dayağı yemelerinin nedenleridir. bunun üzerine kafa yorularak ne denli bir travmaya yol açtığı üzerinde durulabilir. (not: ben durmayacağım)
temsil misal, ben ilk dayağı ali hocamdan, edanın eteğini kaldırdığım için yemiştim. iyi de yemiştim allah var. kendisini buradan saygıyla anıyorum. şahsen cinselliğe küstüm, otuzbirden çıldırdım o günden sonra.
ilkini hatırlamıyorum da, yaklaşık 9 yaşlarındayım. bigün babam hangi sebeptendi hatırlamıyorum, başladı vurmaya ben başladım gülmeye.
o tokat atıyor ben gülüyorum, o tekme sallıyor ben kahkahayı basıyorum. derken bizim peder, neden dövdüğünü unuttu hellam, "niye gülüyon lan it" diye dövmeye başladı. baktı hala gülüyorum, iki kolumdan tutup kapıdan dışarı atmak suretiyle vazgeçebildi dayaktan..
Kaç yaşındayım hatırlamıyorum 4 falan belki yemekten kalktım üstüm başım kirlenmiş babamında hoşuna gitmiş gel kızım öpim demişti gitmedim sonra bir tokat yedim.
ilk ve son.
Şimdi görünce anılarım depreşti üçüncü sınıftaydım daha çocuktum sınıf gürültülüydu arkadaşımla ufak bir tartışma yaşadık ama çok ufaktı hoca da çok sinirliydi zaten hoca dedi ne okuyor ama sesimiz öyle çıkmıyordu ışte arkadaşımda makasla ilgili bir şey söyledi halbuki küçük ve önemsiz bir şeydi ve sadece tartışıyorduk kavga falan etmiyorduk neyse hoca ikimize de bir tokat patlattı benim içime çok oturmuştu haksız yereydi ve hoca kesinlikle iyi bir insandı ama kadın ışte neyse ondan öncekini hatırladım bende okulda ne dayak yemisim okula giderken her gün marangozun önünden geçiyordum bizim sınıftada hoca sopa kullanırdı çocukları susturmak kolay olmadığından bende bir gün marangozcu dan sopa istedim hoca ya götürdüm hoca dedi bu ne çok şaşırdı kadın benden bekleniyordu herhalde cunku gerçekten uslu bir çocuktum neyse ışte hoca dedi elini aç siftahi benle yaptı ama elim çok açımısti be çocukları dövmeyin hocalar.
Bugüne kadar atılan dayakların hepsi öğretmenlerim yüzünden oldu.
Ailemden kesinlikle en ufak bir şiddet görmedim. Hal öyle olunca başkasından yediğin tokat daha bi koyuyor insana.
ilkokul 3 ya da 4. Sınıftayım. ilk defa deneme sınavı yapılacak. Kitapçıklar dağıtıldı. Bi de yanına o zamanlar hepimizin garip bulduğu bi kağıt verildi.
Öğretmenimiz açıkladı sağolsun.
Adı optikmiş.
Oraya işaretleyecekmişiz.
Neyse sınav başladı. Çocuğun teki dört soruyu da aynı yere işaretlemiş. Çocuk ne bilsin. ilk defa görüyor.
Bu ne lan böyle dedi. Şaaakkk diye patlattı.
Neyse ben korktum tabi. Kimse de bilmiyor doğru dürüst ne yapacağını.
Neyse ben güzel güzel yapıyorum işaretlemeleri.
Korkudan ellerim titriyor tabi. işaretlemelerden bi kaç tanesi dışına taşmış.
Yanımdan geçerken gördü. Gerisi malum zaten.
Çenemden tutup kaldırmasıyla yüzüme tokatı patlatması bir oldu.
Gözlerimin yaşından soruları okuyamamıştım.
Uzun bir süre optik kâğıtlarından tedirgin oldum...
Yapılan araştırmalarda çocuğun psikolojisini etkileyen en büyük şeylerden biri de tokatın yüze atılması olduğu ortaya çıkmıştır. O yüzden uzmanlar hep çocuğa illaki vuracaksanız poposuna hafif şekilde vurun. O zaten yaptığının yanlış olduğunu ve sonucunu hakettiğini anlar diyor.
Bizdeki eğitim sistemine hiç girmiyorum zaten. Adam ne psikolojiden anlıyor. Ne de çocuğun duygularından. Dayak yasaklandı da çok şükür bebeler rahat Bi nefes aldı.
Hoş bu sefer de adamlar avazı çıktığı kadar bağırıp çağırıyorlar çocuklara...
hormonların tavan yapıp aç kurt gibi saldırmam, ama ne oldu adam tek değilmiş,fakat en güzeli yediğim dayağın üzerine kadıköy de mercan da bira midye ile kutlamak oldu, dillerde hep şu nakarat vardı;
"adamlar nereden çıktı, ne kadar kalabalıktı,ama ne dayak yedik be... "
zamanında sporcu kartlarını çarpıştırarak oyun oynardık , bir taraf açık der bir taraf kapalı derdi kağıtların düşüş şekline göre toplardık kağıtları , ulan serde çakallık var ya amk , daha yaşım 9-10 , dedim ki ben bu kağıtları 2 li şekilde ön-ön ve arka-arka olacak şekilde yapıştırayım bally ile , hiçbir şekilde kaybetmeyeyim yani , yapıştırdım kağıtları bir de iyice incelsin diye kitapların arasına koyup üstünde falan tepindim , harbiden 1 kağıt gibi gözüküyorlardı ama biraz daha ağır sadece
ondan sonra bir başladım mahalleyi ütmeyi amk , bizim mahallede ütecek adam kalmadı 2 3 mahalleyi daha üttüm böyle , 2 haftada 7-8 cicibebe kolisini dolduracak kadar sporcu kartım vardı adım efsaneye çıkmıştı , sonra bir şekilde çaktılar hileyi beni bir dövdüler amk 1 mahalle peşimden taş ata ata geliyor orospu çocukları eve kaçtım 1 ay sokağa çıkamadım piçler beni beklediler , sonra unutuldu o 1 2 kutu dağıttım bunlara sus payı olarak , elimde sadece bunlar var valla dedim orada da bi kazık attım bunlara
ulan ne şerefsizmişim amk şimdi düşünüyorum da o puşt halim şu anda olsa dünyanın götüne pandik atarım herhalde
5 yaşımdayken bana sünnet elbisesi bakmak için Konya'daki bir alışveriş merkezine gitmiştik. adını hatırlamıyorum 20 küsür katlı bir yerdi. sonra ailecek gezerken ben birden action man gördüm. sonra bir tane daha bir tane daha bir tane daha action man cennetine düşmüştüm. her yerde action man vardı. sonra bir an etrafıma bakındım. Annem babam kimse yok. korktum bir anda yalnız kalmıştım. sonra biraz daha yürüyünce karşıdan gelen anne babamı gördüm. mutluluktan onlara doğru koşmaya başladım ve babamdan sağlam bir tokat yiyip ağlayarak annemin yanına gitmiştim.
