mesela kapı kollarını elimle değilde dirseğimle açarım, pc başına her geçişimde mousu silerim, yolda güzel kız görünce yol değişirim (aklımca kızın özgüvenini düşürmek), kelimelerin kiimyasıyla oynayıp yeni kelimeler türetmek gibi.
günün belli aralıklarında yatağıma uzanır bozar dururum. bütün gün dağınık ya da kırışık kalabilir. ama uyumak için gittiğimde yatağı komple düzeltir öyle açıp yatarım. üstündeki örtünün ters bile durması canımı sıkar. toptan bozar düzeltirim.
Porselen ve seramik bardaklarin cam bardaklardan daha temiz olduguna inanirim. Nadiren cam bardak kullanirim. Kabuklu meyveleri bulasik sabunuyla yikarim. Daha sonra kabugunu soyup yerim.
Böyle karlı havalarda polis arabası görünce el freni çekerek yanlıyorum. Kardan dolayıdır diye kimse bişey demiyor. Kendime asla engel olamıyorum. Bir gün bir sakatlığa yol açacak takıntımdır.
Gidip bile isteye erken kalkmıyorum. Etken kalkacağım zaman panik oluyorum önceki gece. Off diyorum ya uyuyamazsam? Sabah uykumu alamazsam? ayılamazsam otobüs kaçarsa.
Böyle düşününce hiç uyuyamıyorum. Ölü gibi geziyorum bütün gün.
Şu nano sim ve mikro sim olayından ötürü cep telefonu almıyorum. Ben diyelim simkartı küçülttüm. Telefon arızalandı. Ne yapcam o durumda. Garip bişey ya
genelde hızlı yürürüm. bazen önüme kızın biri denk geliyor. ozaman hızımı hemen azaltıyorum. kız rahatsız olur diye aradaki mesafeyi açıyorum. her zaman yaptığım bir rahatsızlık bu.
soğuk su içmem mesela. hayatta içmem. şu istanbul sıcağında bile içmem. çünkü hemen şişen bademciklere sahibim. içtikten sonra inletiyor ve sinirlendiriyor.
