cümbüş denen müzik aletinden korkuyorum cümbüş, şey yani, sözlük..
bir kere metal bi alet, metal olan herşeyin korkulabilitesi vardır, tamam ama cümbüş başka be sözlük.
bi defa üzerinde "mucidi zeynel abidin cümbüş" yazıyor ki tek başına bu bile tüyleri diken diken etmeye yeterlidir kanımca. gece tuvalete kalktığını düşün sözlük, böyle metalik bişey çıkıyor karşına ve gırtlaktan gelen metalik sesiyle "benim mucidim zeynel abidin cümbüş'tür, nıhahahohohoaaa" diyor.
ölmesen sürünürsün sözlük; o kadar diyim.
daha kötüsü olamaz diyeceksin belki. ama var. daha kötüsü o bahsettiği zeynel abidin cümbüş'le beraber gelmesidir.
zeynel, alır kucağına düdüklü müzik aletini ve urfanın etrafı'nı çalmaya başlar.
üşütmekten ama öyle üşütmekten değil, öbür türlü üşütmekten. bir de anket girerken korkuyorum. aslında tam olarak korkuyorum diyemem, çekiniyorum demek daha doğru olabilir. o da değil de, aslında bu entry nin sarpa sarmasından korkuyorum.
ateşliyken kabus görmekten tırsarım ben hatta korkarım hatta düşününce altıma sıçarım. * ateşlenme olayını abartır benim bünye her zaman. havalenin eşiğinden döner habire tabi ben bu ara kan ter içinde gözüm açık vaziyette kabus gördüğümü zannederekten halüsinasyon görmekteyim. böyle dışı dikenli çalı gibi bir küre üstüme üstüme gelir bir de büyüyerek geliyor mına kodumunki..şşt hösst brüüsst yok fayda etmez her seferinde gelir alır beni altına.*
