gece uyurken birinin gizlice odama girip beynimi çıkarmaya çalışmasından çok korkuyorum be sözlük. uyumadan önce elli kez kontrol ederim sağı solu arkayı önü. bazen gece aniden uyanır yine kontrol ederim etrafı.
merdivenlerden çıkarken nedenini bilmediğim bir korkum var ki, insan gibi yürüyerek çıkamıyorum. sekizer sekizer atlayarak çıkıyorum ve sonrasında sekiz dakika boyunca da nefesimi düzenleyemiyorum. merdiven canavarı diye bi şeyle de korkutulmadım ama.. sanki arkamdan biri yakalıcakmış gibi yalnızken. hem korku gibi hem saf bi çocuğun kendiyle yarışması gibi. ben kendimi çözemedim sözlük.
sigara izmariti atarken etrafında kağıt parçası olmasından, yani yangın çıkarmaktan korkuyorum , nasıl bir çocukluk geçirdim bilmiyorum.
yanlışlıkla bir naylon üstüne atmıştım izmariti, küçük çaplı bir panik atak geçirmiştim, camdan bardak bardak su taşıdım, halbuki buz gibi hava, ama hala tırsıyorum, sigara söndürdüğüm yerde kağıt varsa elim leş gibi kokana kadar basarım sigarayı sıcak namına bir şey kalmasın.*
bir diğer korku, otobüste yalnızken şoförün kaçırma ihtimalini düşünmek, düşündürtüyorlar adama, biz okurken uludağdan bi kızı kaçırmışlardı valla.
yani sozluk anlatabiliyo muyum? onlarin icinde bi ruh var, yani insan degiller.
balonlar mesela, onlar baska varliklar.
bu konuda ciddiyim. hic sakam yok. gercekten!
toplum genelde bu korkularim yuzunden bana guluyor. cunku ne zaman karsimizda palyaco gorsek ben birak yolu, sokagi degistiriyorum. dershane sokagina gelmis bir gun, yemin ediyorum tenefus arasinda olmamiza ragmen alt sokaktan girdim uste ciktim diger aradan. guluyorlar sozluk, cok icerliyorum. cok butunlestim ama.
mesela beni reelde taniyan biri su yazimi okusa;
-aha, imtrak!
olur direk. belli ediyorum yani. valla. cok kotu sozluk. o degil de, palyaco be sozluk? *
karanlıkta uyumayı seviyorum ben. loş ışık bile uyumama engel. ancak bazen öyle anlar oluyor ki; dışarıdan duvara vuran bir ışık pırıltısında birden gözlerimi açtığımda duvarda kocaman kocaman ahtapot mu örümcek mi ne olduğuna bile anlam veremediğim simsiyah gölgeler görüyorum yürüyen... böyle kımıl kımıl yüreğim korkudan yerinden çıkacakmışçasına deli çarpıyor, kan ter içinde.
