Huzur. Sağlık. Huzur. Düzene oturmuş iş hayatı. Huzur. Spor. Huzur. Sevgili. Huzur. Kutu gibi bir ev. Huzur. Haftasonları şehir dışına kaçma aracı olarak bir büyük jeep. Huzur. Giderden azıcık fazla gelir. Huzur. 7 - 8 sene kadar sonra bir çocuk. Huzur.
gönül isterki bir gezgin olarak yaşayıp sonra huzuru bulduğum bir yere yerleşmek kendimi geçindircek kadar kazanıp müziğin dansın olduğu bir deniz kıyısında sakince ölümü beklemek.
diğer bir versiyonda da aşk dolu bir ev ve çocuklar. ve tabii ki bu kapitalizm zamanında yüklü miktarda maaş aile geçindirmek kolay değil.
bir erkeğin canını en yakan şey çocuklarına istediğini verememektir.
insanların hak ettiğini aldığı bir hayat benim için ideal hayattır. o kadar oku et, sağlığından bile olacak kadar kötü şartlarda çok az bir meblaya çalış. yaşamak bu olmamalı. insanlar bu düzene nasıl boyun eğmiş anlamış değilim doğrusu. kapitalist sistemin de canı cehenneme.
Avrupa'da ya da amerika'da şehir şehir dolaşmak, ama otostopla falan. insanlarla konuşsam, onların sorunlarını dinlesem muhabbet etsem tanımadığım insanlarla. O akşam bitince de başka bi şehirde bilmediğim yerlerde dolaşmak. işte ideal hayat budur benim için.
Bi de sevdiğim kadın olursa yanım da, bildiğin cenneti yaşarım ben bu dünyada.
