uzun yol şoförlüğü. böyle doblo tarzı ne bileyim caddy tarzı bir araç verecekler bana diyecekler al şu malı götür sivasa teslim et ankaraya teslim et karadenize akdenize egeye teslim et..
gezmek çok güzel şey şu andaki işimde de ayda 1 defa falan şehir dışına gidiyorum araç ile yeni insanları görünce yeni yerleri görünce mutlu oluyorsun hem vücudun hem ruhun yenileniyor sanki..
Şaka gibi duruyor ama değil. Küçükken herkes bir meslek seçerdi, ben işsiz olmayı isterdim. ilkokula vesair giderken kendi kendime hayal kurardım, bir yerden fena para bulacağım, o parayla da tüm dünyayı gezip tozacağım ve hicbir yerde bir seneden fazla kalmayacağım diye.
Heh, şimdi parayı bulsak vakit yok, vakti bulsak para yok.
Kısmet.
Küçükken hayvanları çok sevdiğim için veteriner olmak isterdim. Hatta babam(...) elektronikçi olduğu için soranlara tamirci derdim (elektronik tamircisi diyemiyordum ama mutluydum). Daha sonralarda mühendis olucam derdim ama ne mühendisi olduğu muamma. Şimdi ise ne olacağım belli değil. Para olsa server falan kurup hosting cart curt işine girerdim.
Edit: yazılım, web geliştirme vs ile ilgilenecek kafam yok şu an. Harbiden kafam çok dolu. Boktan bi site yaz deseniz onu bile yapamam şu sıralar...
aşçılık. gerçekten günlük hayatta da işime yarayacağını düşünerek hep onu isterdim. dünya yemeklerine hakim olayım, şarap deneyicisi olmak isterdim. temiz hayal.
masa başı iş beklerdim ama malesef olmadı hayalimde öyle bir iş vardı arabamla işten dönerken evime ekmeğimi alıp evde ayaklarımı uzatarak çayımı yudumlamak isterdim.
doktorluk.
kazanamadım amk. buna çok bozuluyorum. arkadaş ben doktor olmak istiyorum, geometrim kötü diye olamıyorum.
bazen geceleri acaba tekrar hazırlansam kazanabilir miyim diye düşünürüm. hayatımın sonuna kadar hiçbir zaman benimseyemeyeceğim bir mesleğe sahip olarak yaşayacağım. Ne kadar yazık.
