bir köyde veya ilçede küçük bir ev ve tüm kötü etmenlerden uzak bir aile hayatı. Yoğun ve bunaltıcı, kalabalık hayatlardan uzakta olmanın tadını çıkarmam lazım ölmeden önce... Mümkünse şuandan itibaren bu hayata başlayayım.
Son kontroller yapılmış, bakımlar tamam, matımı çadırımı yüklemişim fıstığa, yolluk tüm ihtiyaçlarım tamam, rotam hazır, tercihen yalnız, hedef kapıkule sonrası huzur 1-2 ay yokum ben
Samimi söylüyorum sahaf olmak. Ama bir geliri yok malesef ülkemizde. Çorbamın kaynayabileceği konusunda en ufak ikna olursam bu iş için kollarımı sıvardım.
jeofizik muh. okuyup akademisyen olup calismalari yurtdisinda surdurmek(ulkemizde bilime deger cok az), insanlara hayatta daha bilincli ve farkinda olmalari icin bir seyler yapmak, huzur icinde bedenimi universiteye bagislayip hiclige karismak.
çok sevip ve çok sevileceğim her tavrı zariflik olan hanım hanımcık kıymetli bir eş ve onu da kendimi de kimseye muhtaç etmeyeceğim sağlam bir iş altında aile hayatı hayal ediyorum. etmeye çalışıyorum. ama zaman zaman edemiyorum ve içimi sıkıntı kaplıyor. bu veya başka bir hayal. hayal edemeyince eyvah diyorum. allah gerçekleştirmeyecek acaba onun için mi hayal edemiyorum diyorum. sonra karamsarlıktan sıyrılıp, yoksa hayal bile edemeyeceğim güzellikte şeyleri mi vercek bana diyorum. ama eni sonu hayal güzel şey. çok mu şey istiyorum allahım diyecek halim de yok. işin üzücü tarafı da bu zaten. çünkü çok mu şey istiyorum diyecek atraksiyonları, engebeleri henüz aşamadım.
