work and travel bahanesiyle south carolina’ya gitmiştim. ulan herkes türk nerdeyse kaldığım yerde. ben buraya türkçe konuşmaya gelmedim onun için herkese kendimi italyan antonio olarak tanıttım. ne mavralar döndü neler oldu bitti de kısa kesmek için bir tanesini anlatacağım. türk erkeklerinin italyan olduğumu duyunca verdiği ilk tepki genelde: “andrea pirlo meen!” ardından benim: “a yeah” tepkim ve onundan ardından 3 saniye boş bakışma ve gelen “buffon meen!” tepkisi. ulan italyana söylenecek olan koskoca tarihiyle sanatıyla vs. bu mudur yani. neyse :d kilise haftada 2 gün bedava yemek dağıtıyor bizde her hafta damlıyoruz tabii ki, ben, ali, salman ve seyit. 3 anadolu kaplanı ve italyan. bunlar kendi aralarında konuşuyorlar:” olum antonio da iyi çocuk hee!” vs. yemek geldi. gelen yemek pizza :d domuz eti var üstünde bizimkiler yiyemiyor doğru düzgün. ali anadolu ağzıyla: “ulan olum bize şimdi mantı neyim olacağıdı, antonio’ya kitap gibi gelmiştir şimdi bu pizza a*k.” diye :d gel zaman git zaman ben artık sıkıldım italyan olmaktan, içim darlanıyor artık, yalancının mumu yatsıya kadar. michael var romanyalı yakın arkadaşım ona dedim videoya çek herkese türk olduğumu açıklayacağım ama nerden baksan 40 kişi var. tabi şakalar espriler herkes gülüyor bizi keklemiş diyorlar ama içlerinden küfür ediyorlar anlıyorum :d ibo geldi işten. italyanca bir şeyler geveliyor bana bende onaylıyorum falan. herkes benle iboya bakıyor çünkü bir tek o kaldı. ulan yarım saat türkçe konuştum bak minimum 25 dk diyorum, ibonun en sonunda dediği laf: “kim öğretti lan buna türkçe’yi ahhahaha” oldu. en sonunda açıkladılar durumu rahat 10 saniye kitlendi sonra güldü sarıldı çocuk :d 2 haftadan kısa bir çıkarım.
amerika’da new york’u şiddetle tavsiye ediyorum uzatmadan, miami falan hikaye, reklam sadece oralar bizim plajlar bin basar. yüzerken köpekbalığı yüzgeci gördüm bir keresinde yanımda. bağıra bağıra kıyıya yüzdük sahili boşaltmışlardı. gerenk yok.
sosyal sorumluluk projesi kapsamında gitmiştik. çok uzatmadan şöyle söyleyeyim, benim kafası hafif kırık bir arkadaşım var. en çetrefilli, zor işleri bile hızlı ve düzgün bir biçimde halleder. sanırım bir zeka testi yapılsa, ilk 10 15 içerisinde kendine yer bulur.
fakat şöyle bir sorunu var ki; en basit işleri bir türlü halledemez.
bir mekanda yemek yemek için oturduk. herkes yemeğini söyledi, bu arkadaş da makarna yiyecek. bunun için tam 10 dakika garip bir tercüme makinasıyla garsona derdini anlatmak zorunda kaldı.
halbu ki sadece (bkz: makarna) demeliydi...
işbu başlık; yazarlara ilk fırsatta gidebilecekleri ülkeler için diğer yazarların yaşadıkları anılar, yemek yedikleri restoranlar, eğlendikleri mekanlar vb. şeylerde yardımcı olunacağı bilgisiyle açılmış olup, gerekli yazılara başlayacağımı belirtmek istediğim başlık.
Örnek : Meksika - Mexico City ; Maya ve Azteklere ait Ay ve Güneş Piramitleri , Teotihuacan yerleşkesi.
diğer gittiğim yerler daha sonra editlenerek, başlığın yeterli ilgi görmesi sonucu yenilenecektir.
