çocuk 14 yaşına gelince "hani doğmamış çocuğuma yazdığım yazı vardı ya, ona yazdıklarımın hiç biri niye tutmadı acaba" diye düşünürken sözlükte yazılanlar da nasılsa gerçekleşmiyor deyip sözlük yazarı olmaya kadar vardıran yazıtlardır.
Doğmamış bir çocuğun kötü alışkanlıklarıyım ben!
Ağız dolusu ettiği ilk küfrün tadıyım.
Dudaklarındaki çikolata bulaşığı, kaldırıp attığı ilk oyuncağıyım.
kulağına fısıldanan ilk masalın figüranı, son öykünün yitik kahramanıyım.
doğmamış bir çocuğun günahıyım ben,
dünyaya şaşkın bakışı, aldanışıyım.
ben kendi hayatımın günahsız çocuğu, kendi çocuğumun günahlarıyım.
affet..
ben istemedim vazgeçmeyi..
saçının kıvırcığını görmeden sana veda etmeyi..
affet, beceremedim sana sahip olmayı, sahip çıkmayı..
gel ve küçük ellerinle sık boğazımı.
ulen eşşek sıpası, şimdi ben bi dünya yemek seçiyorum ya... et, süt ürünleri, yumurta, sebze, kimi hamur işleri... bunları ağzıma sürmem. ''anne sen nasıl yaşıyon?'' diyecek olursan, bi ton hastalığım olsa da 23 yaşıma kadar hayatta kaldım. bundan sonra da böyle geçer günler. ben memnun gibiyim hayatımdan yavrum.
bak sıpa, sana hamile kaldığımı öğrendiğim andan itibaren bu besinleri almaya başlayacağım. tiksine tiksine yiyeceğim sırf senin sağlığın için! sana vitaminler gitsin diye, sana bir şey olmasın diye... süt verirken de yiyeceğim bunları zorla. çünkü sen bana muhtaçsın bebeğim. annenin kıymetini bil yavrum tamam mı? nelere katlanıyor senin için. neyse ki sigara falan kullanmıyorum.
ama sonra senle olan ilişkilerimize bağlı olarak yenideden keseceğim bunları yemeyi, çünkü hala sevmiyor olacağım. ama bi sır vereyim mi, eğer sen ısrar edersen yerim belki. ama bunu bilmen için bu yazıyı okuman gerek bebeğim. sana çaktırmadan ben yememeye gayret edeceğim ki sen de benden görüp onları sevmemezlik etme, yemek seçme tamam mı sıpa. yoksa üzülürüm bak. swh.
heyecanla seni bekliyorum ama hesaplarıma göre daha çok var buluşma vaktine. göz rengini de merak etmiyor değilim tatlı sıpam. swh.
hadi öptüm kendine has miss kokulu bebeğim. şimdi bu günlerimin kıymetini bilip yemek seçmeye (ve hasta olmaya) devam edeyim bari.
senin için hep bana benzesin diye dua ediyorlar. çok mu kötüyüm, çok mu iyiyim? anlamadım. ama sen bana benze. işte ben o zaman seni anlarım. ben kendimi kimseye anlatamıyorum. konuşamadığımdan mı çocuğum? hayır! onlar beni anlamamayı davranış edinmiş yüzüme gülen, kuyumu kazan insanlar. bazen ben kendimi tutamıyorum. sinirlenince sağı solu dağıtıyorum. gözüm hiç bir şey görmüyor. sen neye ya da kime zarar verdiğine iyi bak olur mu? çünkü bazı kırıkların ne düzelecek ne de canını yakmayacak kadar törpüleyebileceksin o sivri uçları. ben şimdi babamın tecrübelerinden kaçıyorum belki. ama emin ol sadece ona belli etmiyorum bazen haklı olabildiğini. neyse işte sen sen ol. iyi ol. ama bana bir yerde benzeme. bunu sana söylemek ne derece bi kötülüktür kestiremiyorum ama iyiliğin enayilik derecesinde olmasın. insanlar buna dayanamaz. seni severler ama çok iyi olduğun için acırlar da. en iyisi seçimini sen yap. benze ya da benzeme.
şu an bunu okuyosan üç ihtimal gerçekleşmiş olabilir çocuğum:
1) babanın hiç parası kalmamış, yakınlarda sağlık ocağı yok.
2) baban müşkül durumda kalmış, bazı şeyleri atlamış. *
3) baban bime gitmiş.
oğlum/kızım sen bi doğ varya kanka olucaz, bana herşeyini anlatabilirsin. sana çok harçlık vercem ve babanla yanında hiç kavga etmiycem, hep 'mutfak' diycem.
belkide şuan da portakalda vitaminsin belkide çok mutlusun oralarda.. buralara hiç gelmek istemeyeceksin...biliyorumc büyüdüğünde bana söveceksin seni bu kirli dünyaya getirdiğim için ve bu yüzden seni bir peçete parçasına sarıp atıyorum.
seni çok seviyorum. büyümeni kendi gözlerimle görmek istiyorum... ilk kelimenin ''baba'' olmasını istiyorum mathilda.. eğer bir gün bunu okursan.. bil ki seni çok seviyorum.
çünkü sen bana, çektiğim tüm acıların bıraktığı tek iyi yâdigarsın.. kanımdasın mathilda.
bir gün gözlerini dünya denen gezegene açacaksın oğlum. umarım bu dünyaya geliş seni hiç bir zaman pişman etmez.
iyi bir annen olacak oğlum, sana söz veriyorum.
kendime eş seçtiğim gibi sana anne seçtiğimin bilincinde hareket ediyorum oğlum, yüremeyen ilişkilerimden birisi olmayacak senin annen.
benim güzel oğlum,
sana çok iyi bakacağıma söz veriyorum. hayatında hiç bir şeyin eksikliğini yaşamayacaksın. deden beni nasıl eksik bırakmadıysa bende seni hiç bir şeyden eksik bırakmayacağım oğlum.
sen doğana kadar "savaş" ın bir yavrusu bizim evimizde olacak oğlum, hayvan sevgisini henüz bebekken kavrayacaksın.
mutlaka bir yabancı dil öğrenip, bir sporla profesyonel denecek kadar uğraşıp(bunu senin yeteneğin ve ilgin belirleyecek) bir de enstrüman çalacaksın oğlum. bak bu benim içimde kalan ender ukdelerden birisidir.
sende kalmasın istiyorum oğlum.
birlikte büyüyeceğiz, kaç yaşında olursam olayım dünyaya geldiğinde birlikte büyüyeceğiz oğlum.
ben sana hem baba, hem arkadaş hem de kardeş olacağım oğlum.
söz veriyorum sana.
erkek sözü.
bu kavramı da iyi öğrenmeni istiyorum oğlum, erkek gibi davranmak önemli.
oğlum ben bu yazıyı henüz "çocuk" sayılabilecek bir yaşta yazdım.
neden bilmiyorum, öyle içimden geldi.
aklın ermeye başladığında bunu okuyacağım oğlum bu benim sana vaadlerimdir.
ve gerçek olacaklar.
senin adın belli benim için, annen itiraz etmezse sana ne diyeceğimi bile biliyorum.
seni bekliyorum oğlum, sen benim hayatıma anlam katan olacaksın.
gel oğlum, çok gecikme.
Şunu bil ki nasıl ben babamla kavgaler ediyorsam sen de benle edeceksin. Sadece doğru bildiğini yap ve ben ne dersem diyim her zaman kendi fikirlerin olsun. Belki belli etmeyeceğim ama seni seviyorum oğlum.**
