boyum yetersiz.
5-10 kilo fazlam var.
göz altlarım mor, damarlı ve çökük.
dişlerim güzel değil, çarpık.
ellerim ve tırnaklarım yapısal olarak küçük, bodik bodik parmaklarım var.
bir de tam olarak kusur sayılır mı tartışılır fakat kaş kemiklerim biraz fazla çıkık gibi.
yine de hiçbir estetik kusur can sağlığının önüne geçemez, çok şükür sağlıklıyız, ne engelleri olan insanlar var dünyada. can sağlığınızın kıymetini bilin.
Aynanın karşısına geçtim bir tık değişik neyim var diye baktım. Kusur mu? Bilmem hayır. Tepeden tırnağa.
Yüzümdeki tüyler hızlı çıkıyormuş onlarla sık sık uğraşıyormuşum, zayıf olsam da gıdığım çıkıyormuş, sağ kirpiğim sola göre yapışıkmış, memelerim sarkıkmış biraz, uç kısmı doğuştan yokmuş, belimi sevdiğim söylenemez, bacağımda kırmızı ve mor arasında hafif çatlaklar varmış, ayak parmaklarımdan ikinci olanı haddinden fazla uzunmuş. Bu yüzden ayağım 36 olmasına rağmen o parmağım dönüyor diye 37 alırmışım. Bir de boyum kısa ama o kötü değil cebe sığmıyorum.
Kusur olarak değil bir farklılık olarak görmek gerek, hepimiz birbirimizden farklıyız. Bizi biz yapan bazı özelliklerimiz elbette olacaktır bu gerek maddi gerek manevi anlamda.
Bizi biz yapan bu farklılıkları kusur olarak görmeyi bıraktığımız zaman kendi benliğimize daha fazla saygı duyup kendimizi daha çok seveceğimizi düşünüyorum.
Kendimden örnek vermem gerekir ise boyum kısa, ama bu beni diğer insanlardan daha çirkin, kusurlu yapmaz sadece farklı yapar.
Benim farklılığım bana göre boyumun kısa olması.
Bazı insanlar burnunu bazı insanlar gözlerini bazı insanlar da boyunun fazla uzun olmasını kusur olarak nitelendiriliyor olabilir. Fakat kusur değil, farklıyız.
Hepimiz nasıl ki farklı parmak izine ve farklı DNA kodlarına sahipsek hepimizin de birbirimizden farklı yönleri, özellikleri var.
Farklılıklara saygı duyarsak mutlu olabiliriz, kusur olarak görürsek değil.
