evlenip ayrılmış biri olarak, evlenip ayrılmış olanları kıstas almayın. zor ve komplike değil, gurur ve kibiri paspasta bırakarak evinize girerseniz evli ve cennette olabilirsiniz. Evinizde dışarıdaki güçlü kişi olmaya çalışmayın, alçakgönüllü ve özünüzdeki kişi olun, geri kalan her şey halledilir.
Hergun ayni Yemegi yemek, makarna vs gibi benzetmeler yapan sig zihniyettekiler bilmedikleri sadece fikir sahibi oldugu bu konuda oldukca sacma ve salak yorumda bulunmalari oldukca komik. Dans gibi dogru partner ile damakta tat birakir ama yanlis partner ile rezil rusva bir surec yasatir insana.
Hayatımı zehir edeceğini daha 10 yaşımdayken fark etmiştim. Şu an anne, baba ve bir çok akraba ile aramın açılmasına sebep olan toplumsal baskıya dayalı medeni hal değişimi.
Tek istediğim konuşup anlaşabileceğim biriyle aynı evi, aynı hayatı paylaşmaktı. Baskılar beni o kadar cephe almaya itti ki artık evliliğin kötü bir şey olduğuna kanaat getirmek üzereyim. Oysaki biriyle birlikte yaşlanma düşüncesi hiçte kötü değildi.
Olurda bir şekilde evlenirsem çocuklarıma kesinlikle evlilik baskısı yapmayacağım.
Yeni evliyken gerçekten zordur, bazen seneler sürer alışmak.
Gördüğüm kadarıyla çiftler yaşlandıklarında da benzer zorluklar yaşanıyor.
“Bunca yıl sabrettim artık yeter” diyebiliyor, ilk yılları atlatmış olan bu insanlar yaşlılıklarında boşanma aşamasına gelebiliyorlar.
Enteresan.
kalan hayatınız iyi bir eş ile cennet kötüsü ile cehennem olabilir lakin,
iş işten geçtikten sonra başkaları evladını severken, doğum gününü kutlarken, askere gönderirken, mürüvvetini görürken vs. şanslıysanız bir huzur evi köşesinde mal mal seyretmemek için riske girilebilir bir eylemdir evlilik.
istedigimle olmayacaksa olmasının anlamı da yoktur. Neden çünkü aslında sözleşmeli kölelik sistemi var gibi gibi adamına bağlı tabi. Yine de o imzayı atmaya ve bir şeylere katlanmaya sebep olmalı. O da sevgi. Yoksa sahtekarlık olur zaten ikili eziyet de olur.
