Simdi egri oturup dogru konusalim. Gencken insan her biseyin hakkindan tek basina gelecegini, zorluklara gögüs gerip haksizlik karsisinda dimdik ayakta kalabilecegini düsünür. Cogu zaman yapar da. Naifce elbette ama hayatin kendisine acaip firsatlar sunacagina da inanir, öylece bekler durur.
Ancaaak otuzlu yaslara gelince is biraz degisir. O bitmez tükenmez sandigi enerji yavas yavas azalir. Derdini paylasabilecegi, her kosulda güvenmek istedigi birine ihtiyac duyar, kisacasi bir hayat arkadasi ister. Toplumla ters düsmemek, huzuru bozmamak adina da evlilik olayina girisir.
Bence iyi de yapar. Sevdiginiz, saydiginiz biri varsa bence otuzlu yaslarin basi evlilik icin en uygun yas. Evlat sahibi de olmayi düsünüyorsaniz fazla beklemeden evlenin derim ben. Kisisel görüsüm bu yönde.
gerçekleşmesinin ön koşulu karşıdaki insanı çok sevmektir. "artık yaşım geldi, en iyisi evleneyim ben." düşüncesiyle yapılan evlilikler bana çok yavan, boş geliyor. düşünsenize "nasıl olsa sonradan severim." diyerek evlendiğiniz insanı sevemediğinizi. mahvolmuş bir hayat, en kötüsü de sevgisiz bir ailede büyümüş sevgi bilmeyen çocuklar.
ciddi bir hukuki sözleşme de yapıldığının farkında olunması gereklidir. bunu yaşar nuri öztürk o ciddi haliyle üzerine basa basa gençlere bir tavsiyemdir diye söylemişti. oradan dikkatimi çekmişti rahmetlinin bu tanımı. eğer düzgün birini bulmuşsanız, çıkar ve gönül birlikteliğini sağlamışsanız bu pek sorun olmaz; ama yamuğuna çatarsanız, çıkar ve gönül çatışması yaşarsanız uğraşırsınız demek de istiyor gibi gelmişti bana. adam haklı aslında.
Aşık olduğunuz, uzun süre sevgiliniz olan artık hiçbir şeyimiz ayrı gitmiyor dediğiniz insanla evlenin. işte o zaman evliliğiniz zorlama değil aşkla olur ve her daim mutlu olursunuz. Çünkü kadın erkeğin gerektiğinde sığındığı limandır. Eşlerin birbirine karşı anlayışı çok önemlidir.
'vay evlendiler. artık bizim bakacağımız kadına, adama bakmazlar. bir boğaz eksildi. ' gibisinden kendini düşünen kişiler tarafından yaratılmış yada toplum tarafından 'oha zina yapıyorlar!' denmemesi için oluşturulmuş ayrıca insanların rahat rahat seks, çocuk yapabilmeleri adına devlet tarafından izlenen zorunlu ama zorunlu olmayan bir olgu. bir yazar sorusudur.
Eksileyen arkadaş için edit: he evlilik çok kutsal he.
Sevdiğin kişiyle evlenmek marifet değildir. Çnkü sevgi ve evlilik farklı şeylerdir çünkü saygı evliliğin babasıdır. Evlilikte mutlu olcam die beklenmez uyumlu olcam die beklenir. Hea bide iki ailenin gönlünü yapmaya çalışırsanız evinize vaktiniz kalmaz benim gibi boşanırsınız.
Ben bu hayati tel basima yasayamam oyle biri lazim ki seks yapayim coluk cocuk yapayim 2 kisi para kazanalim tatile beraber cikalim beraber yasayip olelim.
Aha bu iste otesi berisi yala dolan.
Kaynak verin diyen olacaksa ailene dön bi bak yakisikli.
Türkiye'de normal insan olmanın koşullarından biri gibi gösteriliyor ama öyle değil. özellikle de kadınlar için... Evlenmeyen kadın için bir çok kişinin zihninde 'kedili teyze' imajı var ama bana kalırsa inanılmaz mutlular kendileri. Öyle yada böyle istedikleri hayatı yaşıyorlar sonuçta. Toplum olarak 'evde kalmış. Kimse onu istememiş' diyoruz ama ya bunu tercih ettilerse? Yani bunun bir tercih olabileceğini hiç düşünmüyoruz.
bir de muhtaçlık algısı var. 'sinek kadar kocan olsun, başında bulunsun.' niye? niye muhtaç olayım? yada niye muhtaçmış gibi yaşayayım. bir şekilde okumuşum, hayata kendimi hazırlamışım, niye tepemde bir şemsiye olsun? yağmurda ıslanacaksam da kendim ıslanayım.
niye biri beni kollamak zorunda hissetsin kendisini? niye birinin omzuna böyle bir sorumluluk vereyim. ki bu sorumluluk erkek içinde zor. sürekli 'sen erkeksin. evin direğisin. onu getir, şunu yap, bu eksik'... hiç bir şeye 'bana ne?' diyemiyor erkekler. öyle bir şansı kesinlikle yok. 'evin kirası gecikmiş, ev sahibi geldi. kirayı öde.', 'peki ödeyeyim'den başka diyecek sözü yok. neden? ''evin reisi'' e kadın ne yaptı? hiç! neden? e çalışmıyor. niçin çalışmıyor? kadın çünkü. evin yemeği, çamaşırı, bulaşığı, ütüsü... bir de evin dışında mı çalışacak?
kadın açısından bakalım. ev sahibi gelmiş 'kira' diyor. 'eşime söylerim öder'. e ablacığım sen niye ödemiyorsun? 'ben çalışmıyorum, o çalışıyor. beni alakadar etmez.' lafa bak sanki kendisi o evde oturmuyor.
evlilik kalabalıktan hoşlanmayan, kendi parasını kazanmayı başaran, çocuk istemeyen ve 'o' ulvi kişiyi bulamamış biri için son derece saçma bir şey.
Evlilik eğer aşık oldugun sevdiğin insanla güzeldir. Çünkü sevmek beraberinde saygıyı sadakatı getirir. Evlenmek için evlenmek Son derece yanlıştır. Yok yaşı geçti yok öyle yok böyle vs kimsenin ne dediğini ne dusunduğunu bu ladar onemsemeyin. Yoksa mutsuz bir evliliğin içinde bulursunuz kendinizi ve buda tamir edilmeyecek bir hayat yanlısı olur boşanmak lâ is bitmiyor çünkü. Önce bir okuyun çalışın verdiğiniz onca emegin karşılığını alın . Ondan sonra birseyleré kalkisin. Tabi dediğim gibi arada aşk sevgi varsa yoksa kendi evinizde rahatinizin keyfini çıkarın.
90lar ve sonrasında doğan nesil için oldukca sahte ve çirkin bir yapıdır.
Durumunuz istediğiniz ahayatı yaşamak için yetersizse tabiki pragmatik ilişkilerinizi sürdüreceksiniz gençler üzülmeyin. Ama ben açık net olurda yanlışlıkla 30'dan önce evlenirsem hayatı görememiş hissederim.
Valla ben normal buluyorum artık. Eskiden hiç sıcak bakmazdım ama çevremde mutlu aile pozları görünce neden benimde bir pıtırcığım olmasın onu omuzlarımda gezdirmeyeyim diye düşünüyorum. Ben aile babası olmaya hazırım sanki.
