kardeşim öğretmeniyle küçük bir tartışma yaşamış ve bana abla lütfen okula gelip öğretmenimle konuşurmusun dedi.tamam dedim ve ertesi gün okula gittim öğretmenin yanına gidip lütfen biraz konuşabilirmiyiz dedim,kendisi hayır cevabını verince bir an şok oldum ve kendisinden rıca ettim tamam konuşalım dedim tabi kardeşim de yanıma,öğretmeni çok kırılmış kardeşime ve kardeşim daha yeni ergenlik dönemine girdiği için haliyle biraz fevri çıkışları olmuş o an durumu nasıl toparlamam gerektiğini düşünürken kardeşime şu kelimeyi söyledim;şimdi karşındaki insana bir bak,senin ablan mı,arkadaşın mı,yoksa senin ahbap'ın mı? tabi kardeşim o anda durumun ciddiyetini anlayıp sessiz kaldı,ve ben devam ettim karşındaki senin bir eğitmenin ve sadece senin öğretmenin diye düşünme okulda bir sürü öğrencilere katkı sağlamak için sizlere zamanını harcayan ve sizlerin geleceği için elinden geleni yapan değerli bir insan ve senin bundan sonraki görevin öğretmenine verebileceğin en güzel hediyen ona saygılı olup bundan sonraki zamanlarda derslerinde başarılı olman olucaktır. tabi öğretmen o anda bana çok teşekkür etse de kardeşimin öğretmenine aldığı tavır beni çok utandırmıştı ki kardeşim aile terbiyesini çok güzel bir şekilde almış olup her derdinde bir ablası olarak ona hep doğruları göstersem de bir anlık fevri çıkışı beni öğretmenine karşı mahcup etmiştir. akşam eve geldiğimde kardeşim bana ablacım sayende yaptığım hayatı anladım ve öğretmenimden özür dilerim ve artık hal ve hareketlerime daha çok dikkat edicem senide bu duruma dahil ettiğim için ve benden bunları beklemezdin biliyorum senden de özür diliyorum demesiyle son bulmuştur.
dört yaşında falanım bir beşiktaş maçından çıktık babamla. babam beni omuzuna aldı ve kalabalığın içinde "oğlum t.şaklarını yerim" diye bağırmaya başladı. o kadar utanmıştım ki ellerimle babamın ağzını kapatmaya çalışmıştım.
