Eşyalara fazla değer vermeyi anlamsız buluyorum aslında ama 10 senedir tüm fotoğraflarımızı biriktirdiğim iki hard disc'im var, onlara bir şey olursa çok üzülürüm.
annem. ne yaparsam yapayım, onun hakkını asla ödeyemem. tabii ki babamın da. ama anne bir başka. değer verdiğim, beni mutlu eden şeyler elbette var. ama şöyle bir say deyince sayamıyor insan ilk etapta hemen. farkında olamadan o kadar çok nimetimiz var ki şu hayatta. bir de hakikatli, kıymet bilen bir yarim olsa benim işim tamam da. bekliyoruz işte bakalım.
